Marek Pasionek
| Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1961 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 marca 2022 |
| podsekretarz stanu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów | |
| Okres | od 12 grudnia 2005 |
| Zastępca Prokuratora Generalnego | |
| Okres | od 7 marca 2016 |
| Odznaczenia | |
   | |
Marek Waldemar Pasionek (ur. 7 stycznia 1961 w Gliwicach, zm. 31 marca 2022[1] w Warszawie[2]) − polski prawnik.
W latach 2005−2007 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Radzie Ministrów Kazimierza Marcinkiewicza i Radzie Ministrów Jarosława Kaczyńskiego, w latach 2016−2022 zastępca Prokuratora Generalnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Zbigniewa i Izabelli[2]. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W latach 1989–1991 aplikant Prokuratury Rejonowej w Gliwicach. Następnie był tamże, w latach 1991–1993 asesorem oraz w latach 1993–1995 prokuratorem. W 1995 objął stanowisko prokuratora w Prokuraturze Wojewódzkiej (Okręgowej) w Katowicach – VI Wydział ds. Przestępczości Zorganizowanej. W grudniu 2000 decyzją ówczesnego ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego został powołany na stanowisko prokuratora w Prokuraturze Apelacyjnej w Katowicach (II Wydział ds. Przestępczości Zorganizowanej).
W czasie pełnienia funkcji prokuratora w Prokuraturze Wojewódzkiej (później Okręgowej) w Katowicach, prowadził śledztwa dotyczące m.in. słynnej „śląskiej ośmiornicy” – Tadeusza Makulskiego, Profus-Management i Gliwickiego Banku Handlowego czy też oszustwa dokonanego przez Andrzeja Kunę i Aleksandra Żagla w Hucie „Częstochowa”.
W latach 1993–1997 pięciokrotnie uhonorowany przez ówczesnych Ministrów Sprawiedliwości nagrodami za szczególne osiągnięcia w pracy śledczej.
Od 12 grudnia 2005 do 25 maja 2007 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Radzie Ministrów Kazimierza Marcinkiewicza i Radzie Ministrów Jarosława Kaczyńskiego.
Od 14 czerwca 2007 zajmował stanowisko prokuratora – Zastępcy Szefa Oddziału Postępowania Przygotowawczego Naczelnej Prokuratury Wojskowej w Warszawie.
W 2009 uczestniczył w konkursie na stanowisko Prokuratora Generalnego[3].
W 2010 był jednym z prokuratorów nadzorujących śledztwo Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Warszawie w sprawie katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku[4].
Od 7 marca 2016 do końca swojego życia pełnił funkcję zastępcy Prokuratora Generalnego[5].
Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach[6].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2004 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[7]. W 2019 został udekorowany Medalem Stulecia Utworzenia Policji Państwowej[8]. W 2022 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[9][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ AJK, Zmarł zastępca Prokuratora Generalnego. Marek Pasionek miał 61 lat [online], wiadomosci.wp.pl, 31 marca 2022 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
- ↑ a b Marek Pasionek. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ 16 kandydatów na Prokuratora Generalnego. money.pl, 2009-12-01. [dostęp 2010-08-05].
- ↑ Seremet: Bez dowodów z Rosji nie będzie postępu. interia.pl, 2010-08-04. [dostęp 2010-08-05].
- ↑ Powołanie kierownictwa Prokuratury Krajowej. pg.gov.pl, 07 marca 2016. [dostęp 2016-03-08].
- ↑ Uroczystości pogrzebowe Prokuratora Marka Pasionka, Prokuratura Krajowa
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 44, poz. 776.
- ↑ Prokurator Krajowy odznaczony Medalem 100-lecia utworzenia Policji Państwowej. pk.gov.pl, 2019-07-25. [dostęp 2019-08-08].
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 649.
- ↑ Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski dla śp. Marka Pasionka [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 8 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biografia na stronie Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. hfhrpol.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-14)]. [dostęp 2010-08-05]