Marek Kossowski

Marek Kossowski
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1952
Kalisz

Zawód, zajęcie

menedżer, polityk, urzędnik państwowy

Alma Mater

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Stanowisko

wiceminister gospodarki (2001–2003), wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej (2003), prezes Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa (2003–2005)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Marek Michał Kossowski (ur. 5 marca 1952 w Kaliszu) – polski menedżer branży górniczej i finansowej, polityk oraz urzędnik państwowy, w latach 2001–2003 podsekretarz stanu w resortach związanych z gospodarką, w latach 2003–2005 prezes zarządu Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Leona i Eugenii[1]. W 1979 ukończył studia wyższe o specjalizacji metrologia przemysłowa na Wydziale Techniki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[2]. Ukończył kursy z zakresu rynku kapitałowego i zarządzania przedsiębiorstwami finansowymi, zdał również egzamin na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa[3].

W 1974 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1977–1982 pracował w Socjalistycznym Związku Studentów Polskich oraz Komitecie Wojewódzkim PZPR w Katowicach, gdzie doszedł do stanowiska zastępcy kierownika sekretariatu I sekretarza[1]. Przeszedł następnie do pracy w administracji państwowej: od 1982 do 1986 jako doradca i wicedyrektor gabinetu Prezesa Rady Ministrów w Urzędzie Rady Ministrów, a od 1986 do 1987 jako dyrektor gabinetu ministra w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki. Później zatrudniony w branży górnictwa węgla kamiennego jako zastępca dyrektora generalnego Wspólnoty Węgla Kamiennego (1988–1990) i członek zarządu Państwowej Agencji Węgla Kamiennego (1990–1993). Związany był następnie z Polskim Bankiem Inwestycyjnym jako dyrektor departamentu organizacji i rozwoju sieci (1993–1994), Towarzystwem Ubezpieczeń i Reasekuracji „Warta” jako doradca prezesa i wiceprezes towarzystwa ubezpieczeń (1994–1995) oraz zasiadał w zarządzie Powszechnego Banku Kredytowego (1995–1999). Był również prezesem zarządu PBK Nieruchomości od 1999 do 2000 i dyrektorem naczelnym Przedsiębiorstwa Obsługi Cudzoziemców „Dipservice” od 2000 do 2001. Zasiadał również w radach nadzorczych przedsiębiorstw: Węglokoks, Zakładów Koksowniczych Wałbrzych i Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek”; stawał również na czele rad nadzorczych Górnośląskiego Banku Gospodarczego (1996–1999), Gliwickiej Spółki Węglowej (1995–1996), PolCard (1998–2001) oraz był przewodniczącym rady wydawców kart bankowych przy Związku Banków Polskich (1998–1999)[3]. Ukończył kursy z zakresu rynku kapitałowego i zarządzania przedsiębiorstwami finansowymi, zdał również egzamin na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa[3].

W 2001 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki, po reorganizacji od 9 stycznia do 2 czerwca 2003 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej[4]. Odpowiadał za problematykę sektora paliw i energetyki oraz ośrodków badawczo-rozwojowych[5]. W latach 2003–2005 pozostawał prezesem zarządu Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa SA[6]. W 2006 r. rozpoczął prowadzenie własnej działalności gospodarczej w branży doradczej, przedsiębiorstwo EMKA Development Marek Kossowski (zawieszona działalność od 2019 r.)[5]. Później był prezesem spółki Enerconet (2012–2015), prokurentem w spółce Konerg (2014–2015), a od 2017 do 2018 był wiceprezesem JAS SA[2].

W 1999 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-05-06].
  2. a b Profil prywatny. LinkedIn. [dostęp 2018-09-22].
  3. a b c Marek Kossowski Podsekretarz Stanu w MGPiPS. mpips.gov.pl. [dostęp 2018-09-22].
  4. Dariusz Malinowski: Wiceminister gospodarki Marek Kossowski odchodzi. wyborcza.pl, 29 maja 2003. [dostęp 2018-09-22].
  5. a b Marek Kossowski – Enerconet Sp. z o.o.. rada.ecb.biz.pl. [dostęp 2018-09-22].
  6. Marek Kossowski został nowym prezesem PGNiG. wyborcza.pl, 3 lipca 2003. [dostęp 2018-09-22].
  7. M.P. z 2000 r. nr 1, poz. 6