Marek Jóźwik

Marek Jóźwik
Ilustracja
Marek Jóźwik (2008)
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1947
Łódź

Wzrost

183 cm

Informacje klubowe
Klub

MKS Śródmieście Łódź (1962-1965)
AZS Łódź (1966)
Gwardia Olsztyn(1967-1972)
Skra Warszawa (1973-1976).

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Kraków 1969 bieg na 110 m przez płotki
złoto Warszawa 1970 bieg na 110 m przez płotki
złoto Warszawa 1971 bieg na 110 m przez płotki
brąz Zielona Góra 1968 bieg na 110 m przez płotki
Multimedia w Wikimedia Commons

Marek Jan Jóźwik (ur. 10 kwietnia 1947 w Łodzi) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach płotkarskich, dziennikarz i działacz sportowy.

Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku był czołowym polskim płotkarzem, trzykrotnym mistrzem Polski. W 1972 roku startował na igrzyskach olimpijskich w Monachium. Po zakończeniu sportowej kariery został dziennikarzem sportowym (pisał m.in. w „Trybunie Ludu” oraz „Rzeczpospolitej”), pracował jako komentator w TVP Sport oraz był redaktorem naczelnym Magazynu Lekkoatletycznego[1]. Do 2018 roku pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Curlingu[2]. Obecnie pracuje w Halo.Radio. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu (1976).

W 2019 otrzymał medal Kalos Kagathos[3].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Podczas mistrzostw Polski seniorów w 1966 roku zadebiutował w wąskim finale tej imprezy zajmując siódmą lokatę na nietypowym dystansie 200 metrów przez płotki[4]. Dwa lata później zdobył brąz krajowego czempionatu – już w swojej koronnej konkurencji, czyli biegu na 110 metrów przez płotki. Także w 1968 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski w meczu międzypaństwowym (przeciwko Szwajcarii w Zurychu)[5]. Rok później wystąpił w mistrzostwach Europy, podczas których dotarł do półfinału. W kolejnym sezonie zdobył pierwszy z trzech tytułów mistrza Polski (kolejne złote medale zdobył w 1970 oraz 1971)[4]. Na kolejnym czempionacie Starego Kontynentu, który odbył się w 1971 roku w Helsinkach zajął w finale siódme miejsce. W olimpijskim sezonie 1972 uplasował się tuż za podium, na czwartej lokacie, halowych mistrzostw Europy. Reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Monachium odpadając w półfinale biegu na 110 m przez płotki. Od 1968 do 1972 roku szesnaście razy bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych, a w 1970 wystąpił w pucharze Europy[5].

W latach 1970-1972 sześć razy poprawiał rekord Polski (od 13,9 do 13,5)[6].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
1969 Mistrzostwa Europy Grecja Ateny bieg na 110 m przez płotki półfinał 14,4
1970 Półfinał pucharu Europy Finlandia Helsinki bieg na 110 m przez płotki 3. miejsce 14,3
1970 Finał pucharu Europy Szwecja Sztokholm bieg na 110 m przez płotki 7. miejsce 14,4
1971 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki bieg na 110 m przez płotki 7. miejsce 14,54
1972 Halowe mistrzostwa Europy Francja Grenoble bieg na 50 m przez płotki 4. miejsce 6,63
1972 Igrzyska olimpijskie Monachium bieg na 110 m przez płotki półfinał 14,06

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Rezultat Data Miejsce Źródła
Bieg na 60 m przez płotki 7,5 1972 [7]
Bieg na 110 m przez płotki 13,77 28 czerwca 1972 Polska Warszawa [7]

Kariera dziennikarska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery sportowej zajął się dziennikarstwem i publicystyką debiutując w 1976 roku na łamach nieistniejącego już tygodnika „Sportowiec”[8]. Przez lata pisał dla „Trybuny Ludu”, a potem „Rzeczpospolitej”. Współpracował z Canal+ oraz TVN[9]. Przez wiele lat (do 2017 roku)[10] komentował zawody lekkoatletyczne na antenach Telewizji Polskiej[11]. Jest autorem dwóch książek: "Rowerem przez Europę" (1992) oraz "Cyrk Blagiera" (2004)[8]. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) komentował dla TVP zawody lekkoatletyczne oraz kajakarstwo górskie[12]. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver (2010) komentował kombinację norweską oraz biegi narciarskie[13]. W 2018 roku był jednym z prowadzących "Studio Pjongczang 2018" na antenie Polsatu Sport[14].

Od grudnia 2020 na antenie Halo.Radia prowadzi magazyn sportowy, który nadawany jest w soboty między 13:00 a 15:00[15].

Curling[edytuj | edytuj kod]

Od 2003 roku pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Curlingu. W tym czasie PZC popadł w poważne problemy finansowe, których głównym powodem są liczne nadużycia do jakich doszło przy wydatkowaniu środków z dotacji z budżetu państwa na przygotowanie reprezentacji. Nadużycia zostały stwierdzone w wyniku kontroli Ministerstwa Sportu w roku 2010 oraz 2012[16][17] w wyniku których wstrzymano finansowanie PZC ze środków publicznych oraz Ministerstwo Sportu zażądało zwrotu ok. 160 tys. zł. Ze względu na brak przychodów z innych źródeł niż dotacje publiczne Związek nie jest w stanie spłacić zadłużenia. W sprawozdaniu finansowym za 2013 roku zobowiązania PZC wynosiły 245 tys. zł przy aktywach równych 27 tys. zł. Jednocześnie od 2010 roku kierowany przez Marka Józwika Zarząd PZC jest w konflikcie z większością środowiska curlingowego. Jednym z jego przejawów był bojkot MP w 2011 roku przez ok. 3/5 drużyn w proteście przeciwko wykluczeniu z PZC 11 klubów przeciwnych obecnym władzom PZC. W ich miejsce do Polskiego Związku Curlingu przyjęto m.in. KS „Karate Kyokushinkai-Kan"[18], klub ten został skreślony z listy członków PZC dopiero w 2014 roku decyzją Ministerstwa Sportu, kierowany przez Marka Józwika Zarząd przyjął w jego miejsce Warszawski Klub Karate.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Magazyn Lekkoatletyczny – Redakcja [online], magazyn.lekkoatletyczny.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
  2. ↑ Zarząd i Komisje / Skład zarządu i komisji PZC [online], pzc.org.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
  3. ↑ Medale Kalos Kagathos wręczone. olimpjski.pl, 2019-10-11. [dostęp 2019-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-25)].
  4. ↑ a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  5. ↑ a b Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  6. ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
  7. ↑ a b Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
  8. ↑ a b Spotkanie z Markiem Jóźwikiem [online], pracownialiteracka.republika.pl [dostęp 2010-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-15] (pol.).
  9. ↑ Curling [online] [dostęp 2010-10-14] (ang.).
  10. ↑ Marek Jóźwik odchodzi z TVP Sport. Stacja nie przedłuży z nim umowy [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
  11. ↑ Marek Jóźwik – Zwartym tekstem [online], sport.tvp.pl [dostęp 2010-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-24] (pol.).
  12. ↑ Tysiąc godzin transmisji [online], tvp.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
  13. ↑ Marek Jóźwik [online], sport.tvp.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
  14. ↑ Marek Jóźwik przeszedł z TVP do Polsatu. Poprowadzi „Studio Pjongczang 2018” w Polsat Sport [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
  15. ↑ Marek Jóźwik – Halo.Radio [online] [dostęp 2021-01-16] (pol.).
  16. ↑ Wyniki kontroli PZC 2010 rok. bip.msit.gov.pl. [dostęp 2015-05-08]. (pol.).
  17. ↑ Wyniki kontroli PZC 2012 rok. bip.msit.gov.pl. [dostęp 2015-05-08]. (pol.).
  18. ↑ Nowy Zarząd PZC. sopot.curling.pl. [dostęp 2015-05-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Polski w biegu na 110 metrów przez płotki

Portal:Lekkoatletyka

nr – nie rozegrano

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Jóźwik&oldid=73441308”