Marek Dziubek
| Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1959 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, urzędnik państwowy |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | poseł na Sejm X i I kadencji (1989–1993) |
| Odznaczenia | |
   | |
Marek Józef Dziubek (ur. 18 marca 1959 w Częstochowie) – polski polityk, urzędnik państwowy, poseł na Sejm X i I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył w 1984 studia z zakresu zootechniki na Akademii Rolniczej w Krakowie, w czasach studenckich w 1980 organizował Niezależne Zrzeszenie Studentów. Pracę rozpoczął w Instytucie Hodowli Zwierząt AR. W latach 1987–1989 zajmował się skupem i eksportem owiec. W stanie wojennym wydawał w Krakowie „Hejnał”, a następnie „Z ukrycia”; zajmował się również kolportażem prasy wydawnictw podziemnych. W latach 1983–1989 organizował w Diecezji Częstochowskiej spotkanie Duszpasterstwa Rolników. W latach 1983–1984 był członkiem Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”, należał również do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność”.
Sprawował mandat posła na Sejm X i I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego oraz Porozumienia Obywatelskiego Centrum. W latach 1991–1993 przewodniczył klubowi parlamentarnemu Porozumienia Centrum[1]. W wyborach w 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Zjednoczenia Polskiego w okręgu częstochowskim[2]. W 1993 opuścił Porozumienie Centrum i założył niewielkie ugrupowanie „Nowa Prawica Polska”. Później związany z Prawem i Sprawiedliwością.
Pracował jako przedstawiciel handlowy spółki Desa Unicum w Warszawie. Pod koniec lat 90. był doradcą wojewody częstochowskiego Szymona Giżyńskiego. Od 2000 pracował w oddziale Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, początkowo jako zastępca dyrektora, następnie kierownik biura kontroli, dyrektor oddziału ARiMR, kierownik biura terenowego w Kłobucku. W tym okresie podjął się pisania rozprawy doktorskiej poświęconej działalności opozycyjnej na wsi[1].
Otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności (2016)[3], Złoty Krzyż Zasługi (2014)[4] oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2023)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dorota Steinhagen: Częstochowscy posłowie sejmu kontraktowego – co dziś robią?. wyborcza.pl, 21 listopada 2015. [dostęp 2015-11-21].
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 19 września 1993 r. Cz. 1: Wyniki głosowania w okręgach wyborczych, Państwowa Komisja Wyborcza, Warszawa 1993, s. 79
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 127
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 1036
- ↑ M.P. z 2023 r. poz. 966
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2015-11-21].
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2017-10-30].