Mapy
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Język | polski |
Data wydania | 2012 |
Wydawca |
Mapy – obrazkowa książka dla dzieci Aleksandry i Daniela Mizielińskich, opublikowana po raz pierwszy w 2012 roku, nakładem wydawnictwa Dwie Siostry[1].
Książka ma format atlasu[2]. Składa się na nią (w jej wersji podstawowej) 51 map (ogólna mapa świata, mapy kontynentów i mapy krajów)[1] oraz lista flag państw[3]. Każdej mapie danego kraju towarzyszą ilustracje przedstawiające to, co dla niego charakterystyczne: stroje, potrawy, przyrodę, zabytki, miejsca, sławne osoby, przedmioty[2] (ilustracji jest od 80 do 100[4]), a także zbiór informacji, m.in. wielkość obszaru, liczba mieszkańców, nazwa stolicy itp.[3] Początkowo książka zawierała mapy 42 krajów, z czasem zaczęło ich przybywać[1]. Z okazji 10-lecia wydawnictwa Dwie Siostry opublikowano specjalną, limitowaną edycję Map, wzbogaconą o 16 dodatkowych krajów[5]. To łącznie ok. 5500 ilustracji[1].
Do stworzenia map zainspirowały twórców stare encyklopedie, w których znajdowały się kolorowe plansze. Praca nad książką zajęła Mizielińskim trzy lata[2]. Największą jej częścią była dokumentacja i zbieranie informacji. Autorzy przyjęli zasadę, że dla każdego rysunku niezbędne będą trzy niezależne źródła. Informacje gromadzili w dokumencie, według przyjętego szablonu. Dodatkowym elementem projektowania map było ustalenie granic krajów, które czasem mogą być sporne. Mizielińscy przyjęli, że rysują takie granice, jakie dany kraj uznaje[1], więc bywa tak, że granice różnią się w zależności od tego, w jakim kraju książka się ukazuje (np. wydanie chińskie i indyjskie inaczej przedstawiają granicę indyjsko-chińską)[6]. Dopiero po zgromadzeniu informacji następowało rysowanie[1]. Na potrzeby książki, aby nie wpisywać wszystkich informacji ręcznie, autorzy zaprojektowali dwa kroje pisma[1][2] – Mrs White oraz Cartographer[3], choć dla wydań w innych językach ręcznie były wpisywane tytuły map oraz niekiedy wprowadzane zmiany w rysunku, jeśli napis znacznie różnił się długością od tego w polskim wydaniu[7].
W pierwszym roku po publikacji książka ukazała się w 10 krajach[2]. Do 2020 roku łącznie ukazały się 3 miliony egzemplarzy Map[7], w 40 krajach. Książkę przetłumaczono na prawie 30 języków[8].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- francuska nagroda literacka Prix Sorcières, 2013[9]
- włoska nagroda Premio Andersen, 2013[10]
- lista książek wszech czasów The Telegraph, 2018[4]
- 6 najciekawszych i najlepiej zilustrowanych książek dla dzieci w 2013 roku według The New York Times[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Monika Żmijewska , 5,5 tys. ilustracji. Fenomen „Map” Mizielińskich [online], gazeta.pl, 30 kwietnia 2017 [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ a b c d e Sebastian Frąckiewicz , Interaktywne książki Mizielińskich [online], www.polityka.pl, 3 grudnia 2013 [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ a b c Aleksandra i Daniel Mizielińscy, „Mapy” [online], Culture.pl [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ a b Katarzyna Piątkowska , Polska książka znalazła się na liście książek wszech czasów magazynu „The Telegraph”! [online], Viva.pl, 27 lipca 2018 [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ Mapy, edycja pomarańczowa [online], Wydawnictwo Dwie Siostry [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ Rok 2013: „Mapy” Aleksandry i Daniela Mizielińskich na liście sześciu najpiękniejszych książek dla dzieci „New York Timesa” [online], Onet Kultura, 7 sierpnia 2018 [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ a b Milena Rachid Chehab , „Mapy” światowego sukcesu. Jak polska książka sprzedała się na świecie w 3 milionach egzemplarzy [online], wyborcza.pl, 13 marca 2017 [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ Wydają książki na całym świecie. Dwie Siostry nagrodzone [online], Warszawa i Mazowsze – najnowsze wiadomości w RDC, 27 marca 2018 [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ Association des Bibliothécaires de France , Prix Sorcières – Lauréats 2013 [online], Association des Bibliothécaires de France [dostęp 2020-11-14] (fr.).
- ↑ Premio Andersen 2013 – Vincitori e finalisti [online], Premio Andersen, 25 maja 2013 [dostęp 2020-11-14] (wł.).
- ↑ „Mapy” wśród najlepszych książek dla dzieci według NYT [online], Instytut Książki (instytutksiazki.pl), 13 grudnia 2013 [dostęp 2020-11-15] .