Manasseh Sogavare

Manasseh Sogavare

2016
Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1955 Popondetta, Papua Nowa Gwinea
premier Wysp Salomona
Okres	od 24 kwietnia 2019
Przynależność polityczna	Our Party
Poprzednik	Rick Houenipwela
premier Wysp Salomona
Okres	od 9 grudnia 2014 do 15 listopada 2017
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Gordon Darcy Lilo
Następca	Rick Houenipwela
premier Wysp Salomona
Okres	od 4 maja 2006 do 20 grudnia 2007
Przynależność polityczna	Socjalna Partia Wysp Salomona
Poprzednik	Snyder Rini
Następca	Derek Sikua
premier Wysp Salomona
Okres	od 30 czerwca 2000 do 17 grudnia 2001
Przynależność polityczna	Ludowa Partia Postępowa
Poprzednik	Bartholomew Ulufa'alu
Następca	Allan Kemakeza
Multimedia w Wikimedia Commons

Manasseh Sogavare (ur. 17 stycznia 1955 w Popondecie^[1]) – premier Wysp Salomona od 30 czerwca 2000 do 17 grudnia 2001, od 4 maja 2006 do 20 grudnia 2007, od 9 grudnia 2014 do 5 listopada 2017 i ponownie od 24 kwietnia 2019. Lider i założyciel Socjalnej Partii Wysp Salomona(inne języki). Członek parlamentu od 1997.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od lutego 1994 do października 1996 pełnił funkcję sekretarza w Ministerstwie Finansów. Przed wejściem do parlamentu był również Komisarzem Śródlądowych Dochodów, dyrektorem Banku Centralnego Wysp Salomona oraz przewodniczącym Narodowego Funduszu Wysp Salomona.

Po raz pierwszy został wybrany w skład parlamentu 6 sierpnia 1997 z okręgu East Choiseul. W czasie rządów premiera Bartholomew Ulufa’alu zajmował stanowisko ministra finansów i skarbu. Został jednak zdymisjonowany w połowie lipca 1998. Sogavare był zaskoczony decyzją premiera i kilka dni później wycofał swoje poparcie dla rządu Ulufa'alu, oskarżając go o autorytaryzm. Na początku sierpnia 1998 został wybrany wiceliderem opozycji (liderem został Solomon Mamaloni). Po śmierci Mamoloniego w styczniu 2000 został jednogłośnie wybrany liderem opozycji.

30 czerwca 2000, głosami 23 do 21, został wybrany przez parlament nowym szefem rządu po tym, jak Ulufa'ula został pojmany przez rebeliantów i zmuszony do rezygnacji z urzędu. Urzędował jako premier do 17 grudnia 2001. Jego partia poniosła porażkę w wyborach 5 grudnia 2001, zdobywając w parlamencie tylko 3 mandaty. Sogavare uzyskał jednak reelekcję. W parlamencie był członkiem Komisji Prawa i Legislacji oraz stał na czele Socjalnej Partii Wysp Salomona.

W wyborach parlamentarnych z 5 kwietnia 2006 jego partia zdobyła 2 miejsca w Zgromadzeniu Narodowym. W głosowaniu nad kandydaturą premiera 18 kwietnia 2006 Sogavare zajął trzecie miejsce, uzyskując 11 głosów poparcia (z 50). Poparł więc kandydaturę Snydera Riniego, zyskując w zamian ofertę koalicji. 26 kwietnia 2006 Rini zrezygnował z urzędu. Formując szeroką koalicję, Sogavare wygrał ponowne głosowanie i 4 maja 2006 został zaprzysiężony na szefa rządu. 11 października 2006 jego rząd przetrwał zgłoszone przez parlament wotum nieufności. Wystosowane ono zostało z powodu pogorszenia przez premiera stosunków z Australią, której Sogavare groził wydaleniem z międzynarodowej misji na Wyspach Salomona. Ponadto odmówił ekstradycji generała podejrzanego o molestowanie seksualne nieletnich w Australii. 13 grudnia 2007 rząd Sogavare został odwołany przez parlament w wyniku wotum nieufności. Za odwołaniem głosowało 25 parlamentarzystów, przeciw było 22. 20 grudnia 2007 na stanowisku premiera zastąpił go Derek Sikua. W dniu 9 grudnia 2014 został po raz trzeci premierem, sprawując ten urząd do 15 listopada 2017^[2]. 24 kwietnia 2019 po raz czwarty stanął na czele rządu^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie parlamentu
• „Sogavare Survives Vote”, Special Broadcasting Service (Australia), 12 października 2006.
• „Solomon Islands Prime Minister ousted”, smh.com.au, 14 grudnia 2007.
• „Solomon Islands MPs elect new PM”, Xinhua, 20 grudnia 2007.
• „Solomon Islands, Worldstatemen.org, 9 grudnia 2014.