Małga Kubiak

Małga Kubiak
Imię i nazwisko

Małgorzata Kubiak

Data i miejsce urodzenia

1950[1]
Warszawa[1]

Dziedzina sztuki

film, performance

Małga Kubiak, właśc. Małgorzata Kubiak (ur. 1950 w Warszawie) – reżyserka filmów niezależnych[2], performerka, aktorka, producentka, scenarzystka i autorka książek. Członkini zespołów muzycznych. Organizatorka festiwalu poetyckiego (12. edycji festiwalu Poetry Art)[3][4].

Rodzina i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Małga Kubiak pochodzi z rodziny o tradycjach literackich: jej ojcem był poeta Tadeusz Kubiak, a jej stryjem Zygmunt Kubiak[3]. Studiowała na ASP w Warszawie w latach 1970–1973: w trzech różnych pracowniach. W 1973 wyjechała do Londynu, a później do Szwecji. Przez kilka miesięcy uczęszczała na Symposiu Ubbeboda Center u profesora Yoshio Nakajima Performance School, a następnie studiowała w Szkole Filmowej Valand Academy w Göteborgu[5][6].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Małga Kubiak jest autorką czterech książek: Dirty Paradise (1992), Babe Trouble (1994), Scheisse Elysees (1997) i One Man Show (2002). W Ameryce jej literacka twórczość nazywana jest „neo-neo Beat dame” (damy generacji neo neo beatowej)[7]. Jest członkinią własnego zespołu muzycznego Miss Mess grającego gatunki trash i punk rock. Kubiak występuje w zespołach: Freya Paris Fucked Society z Paryża (noise) i Pink Jupe z Brukseli[3].

Jest autorką ponad 40 produkcji[8], m.in. Federico Garcia Lorca Czarna rozpacz (2013)[9] W 2015 roku wyreżyserowała dramat oparty na historii życia i śmierci Piera Paolo Pasoliniego zatytułowany PPPasolini. Film został pokazany podczas siódmej edycji Festiwalu Filmowego LGBT w Warszawie[10]. W jej filmach (IDn4[11][12], Baby Trouble Hole[13][14]) grał Nick Cave[15][16].

W Polsce filmy Kubiak wyświetlane były w Galerii Wschodniej w Łodzi[17], jej prace wystawiono w Galerii QQ[18], w Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku[19], w ramach kilku edycji LGBT Film Festival (2014[20], 2015[21], 2016[22], 2017[23], 2018[24], 2019[25]), na Trzecim Oku podczas MFF Nowe Horyzonty we Wrocławiu[26] (2013, kuratorka Ewa Szabłowska)[9], a w 2018 roku w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie[27][28] pod wspólnym tytułem całej produkcji filmowej The Ego Trip (The Ego Trip Label Małga Kubiak). Muzykę do The Ego Trip i innych projektów Kubiak skomponował Zbigniew Karkowski[3].

Jako aktorka występowała również w spektaklu Mai Kleczewskiej Golem[29][30], czy w filmach Carla Andersa[31] (Lick an Apple like a Pussy a Movie Stanislavsky never made 2002[32][33], Eiszeit 2004[34][35], Female Summer 2006[31]), a także w perfomansie Alexa Baczyńskiego-Jenkinsa w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie w 2019 roku (Untitled Dances)[36][37].

W 2015 roku została uhonorowana Niedźwiedziem Polarnym za kino przez Tupilak – Skandynawską Organizację LGHBTQ[38].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Kubiak rozwiedli się niedługo po tym, jak dziewczynka rozpoczęła naukę w podstawówce. Umieścili córkę w szkole z internatem kształcącej dzieci dyplomatów. Wielokrotnie zmieniała szkoły. Po rozstaniu się rodziców sprawowała opiekę nad swoją matką, która była chora na schizofrenię. Kubiak opiekowała się nią do jej śmierci. Mieszkając jeszcze w Polsce Kubiak, w wieku 19 lat, urodziła córkę. Po tym jak rozwiodła się z polskim mężem, przeniosła się do Szwecji. Związała się tam ze Szwedem, z którym ma syna. Opiekę nad drugim dzieckiem Kubiak powierzyła ojcu[39].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • 1992: Dirty Paradise
  • 1994: Babe Trouble
  • 1997: Scheisse Elysees[40]
  • 2002: One Man Show[5]

Zespoły muzyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Miss Mess (trash punk rock; Sztokholm)
  • Freya Paris Fucked Music Society (noise; Paryż)
  • Pink Jupe (Bruksela)

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Źródła: lista sporządzona na podstawie informacji z filmowych baz danych IMDb[41] i Filmweb[42]

Reżyserka
  • 1986: Ego
  • 1985: Father
  • 1987: Super Ego
  • 1985: IDn1
  • 1990: IDn2
  • 1990: IDn3
  • 1991: IDn4
  • 1992: Flasher
  • 1994: Angel
  • 1996: Baby Trouble Hole[43]
  • 2002: Psychos
  • 2005: Cravings of Kane[44]
  • 2006: Game Girl
  • 2007: Gay Hell at Dante Café[45][46]
  • 2009: Mask of Love on Yukio Mishima
  • 2010: Mask of Life on Yukio Mishima
  • 2010: Mask of Beauty on Yukio Mishima[47]
  • 2011: Upadek Anioła (Fallen Angel: Mask of Death on Yukio Mishima)[48][49]
  • 2012: Annemarie Schwarzenbach Duende[50][51]
  • 2013: Federico García Lorca Czarna Rozpacz[52]
  • 2015: PPPasolini[53]
  • 2015: PPPasolini Epilog[31]
  • 2016: Andy Warhol To Se Vrati[31] (3 filmy: Edie, SCUM, BOYZ)
  • 2019: Bloody Shadows
  • 2017: Raoul Wallenberg Tragic Hero or Agent 103?[54]
  • 2019: Raoul's Boys of Budapest
  • 2019: Epokalipsa
  • 2020: Secret Sweet: Tribute to Carl Andersen 1958–2012
  • 2020: At the Back of the Screen (prawidłowy tytuł: Xreens)
  • 2020: The Private Death of Lizzy Siddal
  • D’Vinci Now (w trakcie realizacji)
Aktorka
  • 2018: Bimbo Bambino (reż. Alexi Carpentieri)[55]

Filmy dokumentalne o Małdze Kubiak[edytuj | edytuj kod]

W 2009 film dokumentalny Tomasza Wasilewskiego Show jednego człowieka (2008), opowiadający o Małdze Kubiak, zdobył dwie nagrody: na Festiwalu Festiwal Kina Niezależnego OFF jak gorąco w Łodzi i na Rybnickich Prezentacjach Filmu Niezależnego RePeFeNe (najlepszy film dokumentalny)[56].

W 2012 roku Anneliese Holles nakręciła dokument Love & Other Manias, który opowiada o Kubiak[57][58][59]. W 2013 film otrzymał nagrodę Lucki Los, Documetary Prize na International Film Festival w Berline 2013[60].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wyklęta córka Kubiaków. ksiazki.wp.pl. [dostęp 2020-09-13].
  2. ↑ Malga Kubiak [online], Filmweb [dostęp 2020-07-22].
  3. ↑ a b c d Łukasz Guzek, Underground, który nigdy nie będzie establishmentem [online], doc.art.pl [dostęp 2020-07-31].
  4. ↑ Göteborgs poesifestival » Om festivalen [online] [dostęp 2020-09-13] (szw.).
  5. ↑ a b Katarzyna Bielas: Dzianina z mięsa. wyborcza.pl, 2008-01-29. [dostęp 2020-09-12].
  6. ↑ malga kubiak, Filmbasen [online], old.filmbasen.se [dostęp 2020-09-13].
  7. ↑ Witajcie, z kina Orzeł! :: Kontrateksty.pl. kontrateksty.pl. [dostęp 2020-07-31].
  8. ↑ Warszawa: Malga Kubiak. Jubileusz! – LGBT Film Festival [online] [dostęp 2020-09-13] (pol.).
  9. ↑ a b MFF Nowe Horyzonty – Federico García Lorca Czarna Rozpacz. nowehoryzonty.pl. [dostęp 2020-07-31].
  10. ↑ program / program - Festival filmów LGBT [online], web.archive.org, 14 kwietnia 2016 [dostęp 2020-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-14].
  11. ↑ Haddad Dadban, IDn4 (1991) [online], IMDb-API [dostęp 2020-09-13] (ang.).
  12. ↑ IDN4 Life&Death by Malga Kubiak The Ego Trip 1991, 3h, 3h of 3 in IDN4 by malga kubiak at the ego trip label, 4th identity of malga kubiak. The Ego Trip Label 2010-03-28. [dostęp 2020-09-13].
  13. ↑ Baby Trouble Hole. [dostęp 2020-09-13].
  14. ↑ Kino Pod Baranami: Baby Trouble Hole [online], www.kinopodbaranami.pl [dostęp 2020-09-13].
  15. ↑ Nick Cave & The Bad Seeds: Co warto wiedzieć o artyście i koncercie w Polsce [online], 15 sierpnia 2017 [dostęp 2020-09-13] (ang.).
  16. ↑ IDn4 (1991) - IMDb. [dostęp 2020-09-13].
  17. ↑ Galeria Wschodnia. wschodnia.pl. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-04)].
  18. ↑ Jan Piekarczyk: Guzek. janpiekarczyk.art.pl. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  19. ↑ Ego Trip: Małga Kubiak Films [online], trojmiasto.pl [dostęp 2020-07-31].
  20. ↑ Marcin Bałczewski: 5. LGBT Film Festival w Łodzi – Plaster Łódzki. plasterlodzki.pl, 2014-04-04. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  21. ↑ 6. LGBT Film Festival. legalnakultura.pl, 2015-04-14. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  22. ↑ 7. LGBT FF Łódź – 22 IV – Kino Przytulne ŁDK, Traugutta 18, Łódź – 22 kwietnia 2016: 18:00 – było. cojestgrane.pl, 2016-04-09. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  23. ↑ Wiktor Morka: Święto filmów i kultury queer – 8. LGBT Film Festival 2017! – Fundacja Feminoteka. feminoteka.pl, 2017-04-05. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  24. ↑ 9. LGBT Film Festival 2018 | Matronat Feminoteki – Fundacja Feminoteka. feminoteka.pl, 2018-04-17. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  25. ↑ Epokalipsa | Bilety na film 7.04.2019, Warszawa | GoOut. goout.net, 2019-04. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  26. ↑ Malga Kubiak [online], IMDb [dostęp 2020-09-13] (ang.).
  27. ↑ Trzy wiosny – początek rezydencji Kem w U–jazdowskim – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. u-jazdowski.pl/, 2018-05-11. [dostęp 2020-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)].
  28. ↑ Spit Your Dream – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [online], – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [dostęp 2020-09-13].
  29. ↑ Golem [online], Teatr Żydowski [dostęp 2020-09-14].
  30. ↑ Golem, reż. Maja Kleczewska - premiera on-line. goingapp.pl. [dostęp 2020-09-14].
  31. ↑ a b c d Carl Andersen Werkschau - Kino Tilsiter Lichtspiele Berlin [online], tilsiter-lichtspiele.de [dostęp 2020-09-14].
  32. ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-09-14].
  33. ↑ Detlef Kuhlbrodt, Die Basis der Leidenschaft, „Die Tageszeitung: taz”, 26 lipca 2002, s. 25, ISSN 0931-9085 [dostęp 2020-09-14] (niem.).
  34. ↑ Eiszeit (2011). [dostęp 2020-09-14].
  35. ↑ Eiszeit, filmportal.de [online], filmportal.de [dostęp 2020-09-14].
  36. ↑ U-jazdowski, Alex Baczyński-Jenkins, Untitled Dances [online], 31 marca 2019.
  37. ↑ Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, Alex Baczyński-Jenkins, performans [online].
  38. ↑ l, Z tyłu ekranu (Xreens) – LGBT Film Festival [online] [dostęp 2020-09-16].
  39. ↑ Kinga Dunin: Kochać ojca, zabić ojca – KrytykaPolityczna.pl. krytykapolityczna.pl, 2020-03-11. [dostęp 2020-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-16)].
  40. ↑ Małgorzata Kubiak: Scheisse Elysees. doc.art.pl. [dostęp 2020-07-31].
  41. ↑ Malga Kubiak [online], IMDb [dostęp 2020-07-22].
  42. ↑ Malga Kubiak – Filmweb. filmweb.pl. [dostęp 2020-09-12].
  43. ↑ Baby Trouble Hole. [dostęp 2020-07-22].
  44. ↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2020-09-14] (pol.).
  45. ↑ 2. Festiwal Filmu Queer „a million different loves!?” [online], Filmweb [dostęp 2020-07-31].
  46. ↑ Gay Hell at Dante Cafe' by Malga Kubiak, English subtitles!! 66 min from 196 min, part 3 from the beginning - Watch Video Online [online], TV shows online [dostęp 2020-09-13].
  47. ↑ Mask of Beauty on Yukio Mishima. [dostęp 2020-07-22].
  48. ↑ Upadek anioła. [dostęp 2020-07-22].
  49. ↑ Upadek anioła - LGBT Film Festival, Kino Nowe Horyzonty [online], www.kinonh.pl [dostęp 2020-09-14] (pol.).
  50. ↑ Annemarie Schwarzenbach Duende. [dostęp 2020-07-22].
  51. ↑ Wydarzenia - dkf muranów: "Annemarie Schwarzenbach Duende" Malgi Kubiak - Kulturalna Warszawa [online], Kultruralna Warszawa [dostęp 2020-09-14] (pol.).
  52. ↑ Federico García Lorca Czarna Rozpacz / F.G.L. Noir Despair. [dostęp 2020-07-22].
  53. ↑ PPPasolini. [dostęp 2020-07-22].
  54. ↑ Raoul Wallenberg Tragic Hero or Agent 103?. [dostęp 2020-07-22].
  55. ↑ Alexi Carpentieri. imdb.com. [dostęp 2020-08-01].
  56. ↑ FilmPolski.pl – Show jednego człowieka. filmpolski.pl, 2017-02-11. [dostęp 2020-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-16)].
  57. ↑ Love and Other Manias: The Story of Malga Kubiak (2013) - IMDb. [dostęp 2020-09-14].
  58. ↑ FilmPolska Filme [online], filmpolska.de [dostęp 2020-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-28].
  59. ↑ Anneliese Holles, Viennale [online], viennale.at [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  60. ↑ Love & Other Manias, Anneliese Holles [online] [dostęp 2020-09-14] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Małga_Kubiak&oldid=71667495”