Makowszczyzna (województwo łódzkie)

Makowszczyzna
osada
Ilustracja
Makowszczyzna 2018
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieruszowski

Gmina

Łubnice

Sołectwo

Wójcin

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

98-432[2]

Tablice rejestracyjne

EWE

SIMC

0203513

Położenie na mapie gminy Łubnice
Mapa konturowa gminy Łubnice, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Makowszczyzna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Makowszczyzna”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Makowszczyzna”
Położenie na mapie powiatu wieruszowskiego
Mapa konturowa powiatu wieruszowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Makowszczyzna”
Ziemia51°11′58″N 18°14′39″E/51,199444 18,244167[1]
Strona internetowa

Makowszczyznaosada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Łubnice. Jest częścią wsi Wójcin.

W latach 1975–1998 Makowszczyzna należała administracyjnie do województwa kaliskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o nowej osadzie pochodzi z 1838 roku[3][4]. W dawnym Wójcinie wykarczowano niewielki obszar leśny między wsią a Żdżarami zwany Makowszczyzną. Jeszcze w 1838 roku ten teren miał charakter lesisty, a w 1864 roku Makowszczyzna nie posiadała nawet odrębnej Tablicy Likwidacyjnej. Jednak w 1887 roku istniał tam już pokaźny folwark posiadający 429 mórg, jak wynika to z informacji o podziale klucza wójcińskiego. Tak powstała nowa kolonia Wójcina z folwarkiem i zaczątkami osiedla. Nazwa osady wywodzi się najprawdopodobniej od nazwiska dawnego zarządcy leśnego, gajowego Makowskiego. Jak podaje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego[5] w 1880 na Makowszczyźnie było 16 mieszkańców.

Po 1929 roku aż do końca wojny właścicielami majątku Makowszczyzna byli Tadeusz Antepowicz i Eugenia Dylewska. We wrześniu 1939 roku z majątku pozostał tylko dwór. Stajnie, kuźnia i inne zabudowania gospodarcze zostały spalone[6][7]. Po wojnie majątek Tadeusza Antepowicza o wielkości 181,60 ha, został wywłaszczony dekretem o reformie rolnej z 6 IX 1944 roku, a budynek dworski rozebrany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 75855
  2. Wójcin, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1491 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. www.wojcin.pl – Historia. [dostęp 2019-04-28].
  4. Ryszard Mączka: Dzieje Wójcina nad Prosną, Wrocław: nakł. aut., 2011. ISBN 978-83-932513-0-8.
  5. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego t.V s.935. [dostęp 2019-10-08].
  6. Jan Maślanka, Dwory Weryho-Darewskich na tle dziejów, Warszawa: Jan Maślanka, 2010, s. 128, ISBN 978-83-926795-2-3 [dostęp 2024-02-26].
  7. Jan Maślanka, Antepowicze na Makowszczyźnie i Kresach Wschodnich, Warszawa 2015, ISBN 978-83-926795-5-4 [dostęp 2024-02-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]