Magnus Sterner

Magnus Sterner
Data i miejsce urodzenia

1 października 1979
Leksand

Klub

Leksands Snowboardklubb

Wzrost

175 cm

Debiut w PŚ

16.01 1998, Innichen (21. miejsce - halfpipe)

Pierwsze punkty w PŚ

16.01 1998, Innichen (21. miejsce - halfpipe)

Pierwsze podium w PŚ

14.03 1999, Olang
(2. miejsce - snowcross)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
srebro Berchtesgaden 1999 Snowcross
Puchar Świata (Halfpipe)
Mała Kryształowa Kula
2000/2001
2. miejsce
1999/2000
2. miejsce
2002/2003
Puchar Świata (Snowcross)
2. miejsce
1998/1999
Zakończenie kariery: 2006 r.

Carl Magnus Sterner (ur. 1 października 1979 w Leksand) – szwedzki snowboardzista, wicemistrz świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1997 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Corno alle Scale, gdzie zajął 12. miejsce w halfpipe'ie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Chamrousse w 1998 roku, gdzie w tej samej konkurencji był ósmy.

W Pucharze Świata zadebiutował 16 stycznia 1998 roku w Innichen, zajmując 21. miejsce w halfpipe’ie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 14 marca 1999 roku w Olang, kończąc rywalizację w snowcrossie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił swego rodaka, Pontusa Ståhlkloo i Kanadyjczyka Bena Wainwrighta. Łącznie osiem 16 stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 18 marca 2000 roku w Livigno, 10 grudnia 2000 roku w Whistler, 7 grudnia 2002 roku w Tandådalen i 1 marca 2003 roku w Sapporo triumfował w halfpipe’ie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy to zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji snowcrossu. Ponadto sezonie 2000/2001 zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji halfpipe’a, a w sezonach 1999/2000 i 2002/2003 był w niej drugi.

Jego największym sukcesem jest srebrny medal w snowcrossie wywalczony na mistrzostwach świata w Berchtesgaden w 1999 roku. Uplasował się tam między kolejnym Szwedem, Henrikiem Janssonem i Zeke'iem Steggallem z Australii. Był też między innymi siódmy w halfpipe’ie podczas mistrzostw świata w Madonna di Campiglio w 2001 roku. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie zajął 11. miejsce w halfpipe’ie.

W 2006 r. zakończył karierę.

Jego brat, Fredrik, także był snowboardzistą.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
11. 11 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Halfpipe Stany Zjednoczone Ross Powers

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
20. 16 stycznia 1999 Niemcy Berchtesgaden Halfpipe Stany Zjednoczone Ricky Bower
2. 17 stycznia 1999 Niemcy Berchtesgaden Snowboardcross Szwecja Henrik Jansson
7. 27 stycznia 2001 Włochy Madonna di Campiglio Halfpipe Norwegia Kim Christiansen
25. 17 stycznia 2003 Austria Kreischberg Halfpipe Szwajcaria Markus Keller
24. 22 stycznia 2005 Kanada Whistler Halfpipe Finlandia Antti Autti

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Włochy Olang – 14 marca 1999 (snowcross) – 2. miejsce
  2. Niemcy Berchtesgaden – 15 stycznia 2000 (halfpipe) – 3. miejsce
  3. Szwajcaria Grächen – 22 stycznia 2000 (halfpipe) – 2. miejsce
  4. Stany Zjednoczone Park City – 4 marca 2000 (halfpipe) – 3. miejsce
  5. Włochy San Candido – 11 marca 2000 (halfpipe) – 2. miejsce
  6. Włochy Livigno – 18 marca 2000 (halfpipe) – 1. miejsce
  7. Kanada Whistler – 10 grudnia 2000 (halfpipe) – 1. miejsce
  8. Włochy Kronplatz – 18 stycznia 2001 (halfpipe) – 3. miejsce
  9. Japonia Sapporo – 16 lutego 2001 (snowcross) – 2. miejsce
  10. Japonia Asahikawa – 25 lutego 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
  11. Finlandia Ruka – 16 marca 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
  12. Kanada Whistler – 7 grudnia 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
  13. Szwajcaria Laax – 1 grudnia 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
  14. Szwecja Tandådalen – 7 grudnia 2002 (halfpipe) – 1. miejsce
  15. Kanada Stoneham – 21 grudnia 2002 (halfpipe) – 2. miejsce
  16. Japonia Sapporo – 1 marca 2003 (halfpipe) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]