Maciej Zalewski (filolog)
| Data i miejsce urodzenia | 26 lutego 1956 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, filolog, przedsiębiorca |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | poseł na Sejm I kadencji (1991–1993) |
| Partia |
Maciej Zalewski (ur. 26 lutego 1956 w Kutnie) – polski polityk, filolog, przedsiębiorca, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył w 1979 studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Później był nauczycielem akademickim na tej uczelni w Katedrze Kultury Polskiej. Od 1980 działał w opozycji demokratycznej w ramach „Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego współtworzył podziemne pismo „Wola”, wydawnictwo o tej samej nazwie, MKK „Solidarność” oraz Grupy Polityczne Wola. W latach 80. dwukrotnie tymczasowo aresztowany z przyczyn politycznych, w ramach represji był pozbawiony wolności łącznie przez półtora roku. Działał w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, Klubie Myśli Politycznej „Dziekania” oraz kilku innych strukturach w ramach opozycji demokratycznej. Publikował m.in. w „Tygodniku Mazowsze”[1].
W 1990 znalazł się wśród założycieli Porozumienia Centrum. Pełnił funkcję zastępcy Jarosława Kaczyńskiego jako redaktora naczelnego „Tygodnika Solidarność”. Należał też do twórców Fundacji Prasowej „Solidarność” i pomysłodawców stworzenia przedsiębiorstwa Telegraf. W 1991 był sekretarzem Komitetu Obrony Kraju w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. Zajmując to stanowisko, ostrzegł wspólników Art-B Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego, przed grożącym im tymczasowym aresztowaniem[2].
W 1991 został wybrany na posła I kadencji z listy POC. Zasiadał w Komisji Przekształceń Własnościowych i w Komisji Obrony Narodowej. W trakcie kadencji przystąpił do klubu Polskiego Programu Liberalnego. Zrezygnował z mandatu poselskiego przed końcem kadencji po tym, jak w stanie nietrzeźwości wywołał awanturę z policjantami po kolizji drogowej[3].
W 2005 rozpoczął odbywanie kary 2 i pół roku pozbawienia wolności, na którą został skazany za ostrzeżenie wspólników Art-B. Po odbyciu roku i trzech miesięcy kary uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie[2]. Zajął się prowadzeniem własnej firmy doradczej East Link[4] (od 1994) oraz portalu internetowego Latarnik[5] (od 2000).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-03-09].
- ↑ a b Zalewski wyszedł z więzienia. wyborcza.pl, 5 lipca 2006. [dostęp 2011-06-07].
- ↑ Posłowie grający fair play. wyborcza.pl, 9 lipca 2003. [dostęp 2021-03-01].
- ↑ East Link. rejestr.io. [dostęp 2021-03-01].
- ↑ Biznes ponad podziałami. polityka.pl, 7 kwietnia 2007. [dostęp 2021-03-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2021-03-09].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-03-09].