Maciej Władysław Grabski

Maciej Władysław Grabski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1934
Grabkowo

Data i miejsce śmierci

12 lutego 2016
Warszawa

Profesor nauk technicznych
Specjalność: inżynieria materiałowa, metaloznawstwo
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1967

Habilitacja

1973

Profesura

1979

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

Doktor honoris causa
Akademia Górniczo-Hutnicza – 1999
Politechnika Warszawska – 2001
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Wydział

Inżynierii Materiałowej PW

Okres zatrudn.

od 1959

Dyrektor
Instytut

Inżynierii Materiałowej PW

Okres spraw.

1981–1987

Prezes zarządu
Instytucja

Fundacja na rzecz Nauki Polskiej

Okres spraw.

1992–2005

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Maciej Władysław Grabski (ur. 20 czerwca 1934 w Grabkowie, zm. 12 lutego 2016[1] w Warszawie) – polski metaloznawca, profesor nauk technicznych, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej, w latach 1992–2005 prezes zarządu Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób rodzinny Grabskich na cmentarzu Powązkowskim

Był wnukiem Władysława Grabskiego – premiera i ministra w II RP, a także Stanisława Wojciechowskiego – prezydenta RP w latach 1922–1926. Jego rodzicami byli pisarz Władysław Jan Grabski i malarka Zofia Wojciechowska-Grabska. Był żonaty z Heleną Grabską z domu Nowakowską (1933–2009), z którą miał dwójkę dzieci Małgorzatę Kidawę-Błońską i Jacka Macieja Grabskiego.

Studia ukończył na Wydziale Mechanicznym-Technologicznym Politechniki Warszawskiej. W 1959 został zatrudniony w Katedrze Metaloznawstwa PW. W 1967 obronił doktorat, w latach 1969–1970 odbył staż naukowy na University of Cambridge w Wielkiej Brytanii. Habilitował się w 1973, a w 1979 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Od 1989 pracował na stanowisku profesora zwyczajnego. W 1991 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[2]. Był dyrektorem Instytutu Inżynierii Materiałowej PW (1981–1987), członkiem senatu tej uczelni (1981–1987, 1991–1996), członkiem i przewodniczącym komisji senackich i rektorskich, m.in. Komisji Etyki Zawodowej PW (1981–1985, 1989–2005). W 2005 przeszedł na emeryturę.

Opublikował liczne prace z zakresu nauki o materiałach i inżynierii materiałowej. Zajmował się głównie defektami sieci krystalicznej i ich wpływem na właściwości metali oraz stabilnością mikrostruktury.

W latach 1991–1994 przewodniczył Zespołowi Nauk Technicznych w Komisji Badań Podstawowych Komitetu Badań Naukowych, a w latach 1994–1997 był wiceprzewodniczącym Komisji Badań Stosowanych. Należał do Zespołu ds. Etyki w Nauce przy ministrze nauki (2000–2008, od 2004 jako jego przewodniczący). W 2011 objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji ds. Etyki w Nauce PAN na okres trzyletniej kadencji, ponownie powołany w 2014. W latach 1992–2005 był prezesem Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Wchodził w skład komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[3][4].

Mieszkał w Gołąbkach. 18 lutego 2016 został pochowany w grobowcu rodzinnym na Starych Powązkach w Warszawie.

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Maciej Grabski, współtwórca Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. naukawpolsce.pap.pl, 15 lutego 2016. [dostęp 2016-02-16].
  2. Nota biograficzna na stronie Polskiej Akademii Nauk. [dostęp 2015-03-18].
  3. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
  4. Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-15].
  5. M.P. z 1997 r. nr 86, poz. 869
  6. Doktoraty honoris causa nadane przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 2015-03-18].
  7. Doktorzy honoris causa PW. pw.edu.pl. [dostęp 2015-03-18].
  8. M.P. z 2006 r. nr 2, poz. 21
  9. Nagroda im. Erazma i Anny Jerzmanowskich: Laureaci Nagrody. pau.krakow.pl. [dostęp 2023-06-21].
  10. Wspomnienie zmarłych pracowników akademickich PW. „Biuletyn Politechniki Warszawskiej”, 24 października 2016. [dostęp 2020-02-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]