Maciej Klimczak
 Maciej Klimczak (2011) | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 września 1956 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | urzędnik państwowy, dyplomata |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | wiceminister kultury (2001–2005), ambasador RP na Łotwie (2005–2009), podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP (2011–2015) |
| Odznaczenia | |
    | |
Maciej Klimczak (ur. 21 września 1956 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, bibliotekarz, dyplomata, były wiceminister kultury, w latach 2005–2009 ambasador RP w Rydze, w latach 2011–2015 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie studiów podjął pracę w dziedzinie animacji społeczno-kulturalnej, następnie pracował w spółdzielczości mieszkaniowej. W 1984 objął funkcję wicedyrektora, a następnie dyrektora Domu Sztuki na Ursynowie.
W 1990 podjął pracę w Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku wicedyrektora Departamentu Edukacji Kulturalnej. Od 1992 był dyrektorem Departamentu Upowszechniania Kultury. W latach 2001–2005 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury. W 2003 pełnił obowiązki generalnego konserwatora zabytków. Zasiadał w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Radzie ds. Zrównoważonego Rozwoju, Zespole ds. Mniejszości Narodowych, Komisji Trójstronnej ds. społeczno-gospodarczych oraz w wielu innych kolegialnych organach doradczych i konsultacyjnych.
W latach 1995–2001 był wykładowcą Podyplomowego Studium Menedżerów w Szkole Głównej Handlowej.
W październiku 2005 objął funkcję ambasadora RP na Łotwie. Funkcję tę sprawował do końca listopada 2009[1]. Następnie od 2010 był dyrektorem naczelnym Teatru Studio[2].
18 marca 2011 został podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP ds. twórczości, dziedzictwa i kultury[3]. Pełnił tę funkcję do 5 sierpnia 2015[4]. W 2015 miał objąć dyrekcję Instytutu Polskiego w Mińsku, jednak nie uzyskał nominacji ministra Witolda Waszczykowskiego[5]. Podjął pracę w Bibliotece Publicznej w Dzielnicy Śródmieście w Warszawie[6]. W 2020 został przedstawicielem Senatu RP w Radzie CBOS[7].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2015[8]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2005[9]
- Komandor Orderu Trzech Gwiazd – Łotwa, 2010[10]
- Komandor z Gwiazdą Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi – Norwegia, 2012[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 1, poz. 2.
- ↑ Warszawa: Klimczak i Bral w nowych władzach Teatru Studio. money.pl, 16 grudnia 2009. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Maciej Klimczak Podsekretarzem Stanu KPRP. prezydent.pl, 18 marca 2011. [dostęp 2011-07-09].
- ↑ Prezydent odwołał ministrów w KPRP i doradców. prezydent.pl, 5 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-05].
- ↑ Paweł Wroński: W MSZ miotła przed świętami. Minister Waszczykowski przygotowuje listę dyplomatów do odwołania. wyborcza.pl, 10 grudnia 2015. [dostęp 2015-07-25].
- ↑ Piwnica pod Regałami – Miejsce Aktywności Lokalnej (MAL). biblioteka.waw.pl. [dostęp 2018-07-25].
- ↑ Rada CBOS. cbos.pl. [dostęp 2020-11-24].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 964.
- ↑ Maciej Klimczak – Podsekretarz Stanu. prezydent.pl. [dostęp 2013-03-03].
- ↑ Ordery Trzech Gwiazd dla Polaków. „Polak na Łotwie”. Nr 2 (92), 2010. [dostęp 2021-11-12].
- ↑ Årsberetning 2012. Det kongelige hoff. kongehuset.no, marzec 2013. s. 44–45. [dostęp 2013-12-05]. (norw.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 4956/IV z 27 lipca 2005. [dostęp 2011-07-09].