Mała Garajowa Kopa
 Zadnia Garajowa Kopa (po lewej) i Mała Garajowa Kopa (po prawej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 1929 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′05,6″N 19°59′12,0″E/49,201556 19,986667 | |
Mała Garajowa Kopa (słow. Malá Garajova kopa, 1929 m) – szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) położony pomiędzy Zadnią Garajową Kopą (Tichý kopec, Zadná Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Niżnia (Nižné Garajovo sedlo), a Wielką Garajową Kopą (Veľká Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Pośrednia (Prostredné Garajovo sedlo)[1].
Stoki Małej Garajowej Kopy opadające do dna Dolinki Garajowej są niezbyt strome, trawiaste. Natomiast do Zadniego Rycerowego opada ze szczytu skalisty stok, prawie ścianka[1].
Drogi na szczyt były znane od dawna pasterzom i kłusownikom. Pierwsze odnotowane wejście turystyczne zimowe – Józef Grabowski z pięcioma osobami towarzyszącymi 3 marca 1912 r.[2] Rejon szczytu wraz z całymi Liptowskimi Kopami był dawniej wypasany. Od 1949 r. stanowi niedostępny dla turystów obszar ochrony ścisłej[1].
Nazwa szczytu wywodzi się od Garajowej Polany, ta zaś od występującego na Liptowie nazwiska Garaj[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
