Luke Saville

Luke Saville
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1994
Barmera

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2012

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Rohan Williams

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

152 (23 lutego 2015)

Australian Open

1R (2013, 2015)

Roland Garros

2Q (2015)

Wimbledon

2R (2014)

US Open

1Q (2015, 2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

23 (8 listopada 2021)

Australian Open

F (2020)

Roland Garros

3R (2021)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

2R (2022)

Luke Saville (ur. 1 lutego 1994 w Barmerze) – australijski tenisista, finalista Australian Open 2020 w grze podwójnej, triumfator wielkoszlemowych turniejów juniorskich Wimbledon 2011 i Australian Open 2012, a także finalista Wimbledonu 2012.

W grudniu 2021 roku jego żoną została tenisistka Darja Gawriłowa[1].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]

Podczas turniejów juniorskiego Wielkiego Szlema w latach 2009–2010 nie odnosił sukcesów.

Australijczyk dostał się do finału Australian Open w 2011 roku. Przegrał w nim z reprezentantem Czech, Jiřím Veselým, 0:6, 3:6[2]. Podczas French Open przegrał w pierwszej rundzie z Japończykiem Kaichi Uchidą 6:7(3), 7:5, 4:6. Australijczyk wygrał juniorski turniej singlowy podczas US Open. W finale pokonał on Brytyjczyka Liama Broadyego w trzech setach: 2:6 6:4 6:2[3].

W sezonie 2012 Saville zwyciężył w juniorskim turnieju Australian Open. W finale pokonał Kanadyjczyka Filipa Peliwo 6:3, 5:7, 6:4[4]. W lipcu doszedł do finału Wimbledonu, ale przegrał w nim z Peliwo 5:7, 4:6.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą Saville jest od 2012 roku. W zawodach ATP Tour w grze podwójnej osiągnął pięć finałów.

W 2020 roku awansował do meczu mistrzowskiego zawodów deblowych podczas Australian Open. Razem z partnerującym mu Maxem Purcellem przegrali w nim z deblem Rajeev RamJoe Salisbury wynikiem 4:6, 2:6.

W rankingu gry pojedynczej Saville najwyżej był na 152. miejscu (23 lutego 2015), a w klasyfikacji gry podwójnej na 23. pozycji (8 listopada 2021).

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250
Gra podwójna (0–5)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 2 lutego 2020 Australian Open, Melbourne Twarda Australia Max Purcell Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
4:6, 2:6
Finalista 2. 1 listopada 2020 Nur-Sułtan Twarda (hala) Australia Max Purcell Belgia Sander Gillé
Belgia Joran Vliegen
5:7, 3:6
Finalista 3. 6 lutego 2022 Pune Twarda Australia John-Patrick Smith Indie Rohan Bopanna
Indie Ramkumar Ramanathan
7:6(10), 3:6, 6–10
Finalista 4. 24 czerwca 2022 Eastbourne Trawiasta Holandia Matwé Middelkoop Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
4:6, 2:6
Finalista 5. 25 września 2022 San Diego Twarda Australia Jason Kubler Stany Zjednoczone Nathaniel Lammons
Stany Zjednoczone Jackson Withrow
6:7(5), 2:6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz Iwanek: Iga Świątek wie, z kim zagra w Adelajdzie. Rywalka miesiąc temu zmieniła stan cywilny. Sportowe Fakty, 2022-01-03. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).
  2. Matthew Trollope: Commanding Vesely captures junior boys’ crown. [w:] News & Photos [on-line]. australianopen.com, 2011-01-29. [dostęp 2012-01-27]. (ang.).
  3. Chris Bevan: Wimbledon 2011: Liam Broady beaten in boys’ final. [w:] BBC Sport at Wimbledon [on-line]. news.bbc.co.uk, 2011-07-02. [dostęp 2012-01-27]. (ang.).
  4. David Packman: Australian Saville wins home Slam title. australianopen.com, 2012-01-28. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]