Luiza (opera)
 Plakat autorstwa Georges'a-Antoine'a Rochegrosse'a (1859-1938), zapowiadający prapremierę Luizy | |||
| Rodzaj | powieść muzyczna | ||
|---|---|---|---|
| Muzyka | |||
| Libretto | Gustave Charpentier | ||
| Liczba aktów | 4 | ||
| Język oryginału | francuski | ||
| Data powstania | 1888-1896 | ||
| Prapremiera | 2 lutego 1900 roku, Paryż, Opéra-Comique | ||
| |||
Luiza ((fr.) Louise) - czteroaktowa opera (powieść muzyczna) Gustave’a Charpentiera do własnego libretta kompozytora. Prapremiera utworu odbyła się 2 lutego 1900 w Opéra-Comique w Paryżu.
Osoby[edytuj | edytuj kod]
- Luiza – sopran
- Julian – tenor
- Matka – mezzosopran
- Ojciec – baryton
- Nocny birbant – tenor
- Irma – sopran
- Kamila – sopran
- Gertruda – sopran
- Eliza – sopran
- Gavroche – sopran
- Blanche – sopran
- Suzanne – mezzosopran
- Magdalena – sopran
- Pieśniarz – baryton
- Rzeźbiarz – bas
- Student – tenor
- Poeta – tenor
- Malarz – baryton
Treść[edytuj | edytuj kod]
Miejsce i czas akcji: Paryż roku 1900.
Akt I[edytuj | edytuj kod]
Luiza zakochuje się w swoim sąsiedzie, poecie Julianie. Matka jest przeciwna jest ich związkowi, podczas gdy sprzyja mu ciężko pracujący Ojciec.
Akt II[edytuj | edytuj kod]
Paryż budzi się do życia. Julian zjawia się w szwalni, w której pracuje Luiza i namawia ją, by porzuciła rodziców i przeniosła się do niego. Ostatecznie dziewczyna przystaje na jego propozycję. W pracy staje się przedmiotem kpin ze strony innych szwaczek, zwłaszcza gdy dobiegają odgłosy śpiewanej przez Juliana serenady. Po pracy dziewczyna udaje się do domu swego ukochanego.
Akt III[edytuj | edytuj kod]
Para zamieszkuje na Montmartrze, którego królową ogłoszona zostaje Luiza. Z tej okazji odbywa się biesiada tamtejszej cyganerii. W jej trakcie przychodzi Matka z wiadomością o ciężkiej chorobie Ojca. Julian zgadza się, by Luiza na jakiś czas zamieszkała z rodzicami.
Akt IV[edytuj | edytuj kod]
Po powrocie Luizy Ojciec szybko wyzdrowiał. Ona jednak dusi się w ciasnej atmosferze, jaka panuje w domu rodziców. W końcu postanawia odejść na zawsze do Juliana. Bezsilny Ojciec wygraża bezdusznemu miastu, że zabrało mu jedyne dziecko.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Opera Gustave’a Charpentiera łączy pierwiastki naturalistyczne (odgłosy wielkiego miasta, maszyn do szycia w szwalni) z symbolistycznymi (alegoryczny charakter postaci poza parą głównych bohaterów). Kontynuację losów Juliana stanowi druga opera tego kompozytora – „Julian lub życia poety’’.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pod dachami Paryża: z życia cyganerii i gryzetek (o „Luizie” Gustave’a Charpentiera). W: Lesław Czapliński: W kręgu operowych mitów. Kraków: Rabid, 2003. ISBN 83-88668-59-5.
- Piotr Kamiński: Tysiąc i jedna opera. T. I. Kraków: PWM, 2008, s. 231-234. ISBN 978-83-224-0901-5.