Ludwika Śniadecka
 Ludwika Śniadecka, akwarela S. Prószyńskiego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
Ludwika Śniadecka (ur. 4 sierpnia 1802 w Wilnie, zm. 22 lutego 1866 w Stambule) – polska działaczka w Imperium Osmańskim w okresie rozbiorów Polski.
Była córką Jędrzeja Śniadeckiego i Konstancji Mikułowskiej. Młodzieńcza, nieodwzajemniona miłość Juliusza Słowackiego – upamiętniona w korespondencji i utworach poety.
W 1842 r. poznała w Stambule Michała Czajkowskiego (Sadyka Paszę). Po przejściu na islam została jego żoną i wspierała go ofiarnie w działalności politycznej, między innymi w zakładaniu Adampola – polskiej osady w okolicach Stambułu. Została pochowana w Adampolu.
Sympatyczka Rosji, zarzucała katolicyzmowi oderwanie Polaków od wielkiej rodziny słowiańskiej[1].
Skamandryta Stanisław Baliński poświęcił jej wiersz "Ziemia z Jaszun"[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Igor Rakowski-Kłos, 22 lutego. Amerykanin próbował porwać samolot i rozbić go o Biały Dom [KALENDARIUM] [online], wyborcza.pl, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-22].
- ↑ Stanisław Baliński - Ziemia z Jaszun, [w:] Polska-poezja.pl.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Miłkowski, Sylwetki emigracyjne. Mehmed Sadyk Pasza, Lwów 1904
- Maria Czapska, Ludwika Śniadecka, Czytelnik, Warszawa 1958
- Jadwiga Chudzikowska: Dziwne życie Sadyka Paszy : o Michale Czajkowskim. Warszawa: PIW, 1971, s. 600. OCLC 3881010.
- Dorota Księska: Jak gorąco miłować, jak ostrożnie się unosić (O teoriach wychowawczych Jędrzeja Śniadeckiego i kłopotach jego córki Ludwiki). Pałuki nr 684 (12/2005). [dostęp 2010-11-17]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ludwika Śniadecka, Pisma ulotne w: Michał Czajkowski, Anna, Lipsk 1867 Skan w GoogleBooks