Ludwig Schopen

Ludwig Schopen (ur. 17 października 1799 w Düsseldorfie, zm. 22 listopada 1867 w Bonn) – niemiecki filolog klasyczny, bizantynista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem Uniwersytetu w Bonn (doktorat - 1821). Współpracował z Barthold Georg Niebuhr. Głównym przedmiotem jego badań była historia Bizancjum. wydał krytycznie takich autorów jak: Nicefor Gregoras czy Jan VI Kantakuzen w ramach Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae. Od 1846 był profesorem literatury greckiej i rzymskiej na Uniwersytecie w Bonn.

De Terentio et Donato eius interprete dissertatio critica, Bonn 1821 (doktorat)
Specimen emendationis in Aelii Donati commentarios Terentianos ad novam totius operis editionem indicendam propositum, Bonn 1826
Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV. Graece et Latine, t. 1-3, Bonn 1828–1832
Nicephori Gregorae Byzantina historia Graece et Latine cum annotationibus Hier. Wolfii, Car. Ducangii, Io. Boivini et Cl. Capperonnerii, t. 1-2, Bonn 1829–1830
Kritische Beiträge zu Fronto, Bonn 1830
Unedirte Scholien zur Terenz, Bonn 1832
Annae Comnenae Alexiadis libri XV, t. 1-2, Bonn 1839–1878
D. Iunii Iuvenalis Satirae cum commentariis Caroli Frid. Heinrichii, Bonn 1839
Emendationes Frontianae. Part. II, Bonn 1841
Diorthotica in varios scriptores veteres. Particula prima, Bonn 1846 (habilitacja)
Carmina Valerii Catonis cum A. F. Naekii annotationibus, Bonn 1847
Unedirte Scholien zu Juvenal’s III. Satire, Bonn 1847
Diorthotica in Cornelii Taciti Dialogum, Bonn 1858