Ludwig Czerkas

Ludwig Czerkas
Людвиг Черкас
pułkownik pułkownik
Pełne imię i nazwisko

Ludwig Stanisławowicz Czerkas

Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1923
Połock

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2002
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1954

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

34 Gwardyjska Brygada 12 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej

Stanowiska

dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Ludwig Stanisławowicz Czerkas (ros. Людвиг Станиславович Черкас, ur. 9 grudnia 1923 w Połocku, zm. 10 kwietnia 2002 w Moskwie) – radziecki wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kolejarza. Deklarował narodowość białoruską. Od 1935 mieszkał w Moskwie, skończył 8 klas szkoły średniej i technikum, pracował jako technik mechanik, od czerwca 1941 służył w Armii Czerwonej. Był żołnierzem 7 Dywizji Pospolitego Ruszenia Baumańskiego Rejonu Moskwy, walczył na Froncie Zachodnim, 2 Ukraińskim i 1 Białoruskim. W październiku 1941 brał udział w walkach obronnych na południe od Wiaźmy, w 1942 ukończył wojskową szkołę piechoty w Nowogrodzie Wołyńskim i do lutego 1944 służył w zapasowym pułku, później walczył w 16 Korpusie Pancernym/12 Gwardyjskim Korpusie Pancernym. Brał udział w operacji humańsko-botoszańskiej, lubelsko-warszawskiej i wiślańsko-odrzańskiej, w tym w wyzwalaniu Humania, Lublina, Dęblina i Otwocka, pod Humaniem był ranny. Jako dowódca kompanii 34 Gwardyjskiej Brygady 12 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego porucznika wyróżnił się w walkach na terytorium Polski, w tym w rejonie Warszawy i w walkach o Radziejów 20 stycznia 1945, gdzie zadał wrogowi duże straty i został ranny, jednak nie opuścił pola walki. Po wojnie kontynuował służbę w armii, w 1945 został przyjęty do WKP(b), w 1954 ukończył Wojskową Akademię Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych, w 1959 zakończył służbę w stopniu pułkownika. Później kierował jednym z sektorów Instytutu Naukowo-Badawczego. Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]