Ludowy Związek Kobiet
Ludowy Związek Kobiet – konspiracyjna organizacja ruchu ludowego powstała w czasie II wojny światowej.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Związek powstał w styczniu 1942 r., zajmując się obsługiwaniem konspiracyjnej sieci łączności, kolportażem wydawnictw Centralnego Kierownictwa Ruchu Ludowego „Roch” i Batalionów Chłopskich, oraz opieką nad rodzinami pomordowanych i więzionych przez Niemców. Organizacja zajmowała się również zaopatrywaniem w żywność niektórych oddziałów BCh i prowadziła pracę kulturalno-oświatową.
Na szczeblu centralnym utworzono 9 wydziałów:
- organizacyjny
- spółdzielczo-gospodarczy
- propagandowy
- pracy i wydawnictw
- dziecka
- zdrowia i opieki społecznej
- kształcenia kobiet
- Zielonego Krzyża
- prawny
Członkowie[edytuj | edytuj kod]
Organizacja liczyła około 12 tys. kobiet, z czego 8 tys. działało w Zielonym Krzyżu[1].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 2019 w Warszawie u zbiegu ul. Czernikowskiej i al. Polski Walczącej odsłonięto pomnik Żołnierzy Batalionów Chłopskich i Ludowego Związku Kobiet[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia II wojny światowej ↓, s. 296.
- ↑ W Warszawie odsłoniliśmy długo wyczekiwany pomnik w hołdzie Batalionom Chłopskim. [w:] Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [on-line]. 8 października 2019. [dostęp 2020-12-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo MON, 1971.