Ludki

Rzeźba przedstawiająca lutki w Burg (Spreewald)

Ludki (łuż. ludki lub lutki, niem. Luttchen) – w wierzeniach Łużyczan utożsamiane z duszami przodków demony ziemne lub domowe, pokrewne krasnoludkom[1].

Wyobrażano je sobie pod postacią malutkich istot z brodami, odzianych na czerwono lub biało[2]. Zamieszkiwały jaskinie pod górami i pagórkami, stąd często wzniesienia takie nazywano ludkowymi górami. Uciekały przed dźwiękiem dzwonów kościelnych[1]. Uważano je za istoty przyjazne ludziom, odwiedzające ludzkie domostwa celem pożyczenia naczyń, które zawsze oddawały zostawiając w podzięce jakiś mały podarek[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Barbara i Adam Podgórscy: Wielka księga demonów polskich. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 275-276. ISBN 83-89375-40-0.
  2. ↑ a b Luttchen. dolnoserbski.de. [dostęp 2015-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (niem.).
Religia i mitologia Słowian
Bóstwa
Demony i duchy
Postacie mitologiczne i legendarne,
bohaterowie bylin
Inne
Miejsca kultu
Osoby związane z kultem i mitologią
Święta i obrzędy
Obiekty kultowe

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Historyczność bóstwa kontrowersyjna.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludki&oldid=73058221”