Lucyna Mieroszewska
Lucyna Mieroszewska[1] lub Lucyna Miroszowska[2] (ur. 1818, zm. 22 lipca 1893 w Krakowie) – polska pisarka pedagogiczna akcentująca znaczenie katolicyzmu, tercjanka zakonu św. Franciszka, działaczka niepodległościowa.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Ojciec Jacek Piotr Miroszowski, matka Barbara de domo Wilczek, siostry Antonina i Helena[3].
Działalność[edytuj | edytuj kod]
W czasie powstania krakowskiego i Wiosny Ludów niosła pomoc więźniom, rannym i emigrantom. W czasie powstania styczniowego była kurierką przewożącą za granicę cenne dokumenty dotyczące Kościoła katolickiego[4].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Albo katolicyzm, albo dzicz pogańska. Rzut oka na stan Europy z powodu wojny wschodniej, przetłumaczona z języka francuskiego; Paryż 1855 r.
- Mała książeczka dla małych dzieci; Kraków 1851 r.
- Marynia – czyli przygotowanie dzieci do pierwszej Komunii; Warszawa 1854 r.
- Nauka czytania ułatwiona. Nowy elementarz dla szkółek i ochron polskich; Warszawa 1863 r.
- Rady praktyczne o początkowym wychowaniu dzieci. Epoka od 1-go do 5-go roku; Warszawa 1856[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Taką formę nazwiska podaje Polski Słownik Biograficzny.
- ↑ Według M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego.
- ↑ Lucyna Miroszowska (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], sejm-wielki.pl [dostęp 2024-04-24].
- ↑ a b http://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/przyjaciele/mieroszewska_lucyna/tekst600.php
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polski Słownik Biograficzny, t. 20, s. 815
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lucyna Mieroszewska – publikacje w bibliotece Polona