Lucjan Cichosz

Lucjan Cichosz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1950
Antoniówka

Zawód, zajęcie

polityk, lekarz weterynarii

Alma Mater

Akademia Rolnicza w Lublinie

Stanowisko

senator VII kadencji (2007–2011), poseł na Sejm VIII kadencji (2019)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Lucjan Cichosz (ur. 3 lipca 1950 w Antoniówce) – polski polityk, samorządowiec, lekarz weterynarii, w latach 2007–2011 senator VII kadencji, w 2019 poseł na Sejm VIII kadencji, w latach 2020–2023 prezes Stadniny Koni Janów Podlaski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył studia na Wydziale Weterynaryjnym Akademii Rolniczej w Lublinie. Od 1976 do 1990 pracował jako ordynator, a następnie jako kierownik w państwowych zakładach leczenia zwierząt w Gorzkowie i Żółkiewce. Od 1990 do 1999 prowadził prywatną lecznicę dla zwierząt. Od 2002 do 2006 kierował biurem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Krasnymstawie.

Działał w Polskim Stronnictwie Ludowym. W wyborach parlamentarnych w 2001 z listy PSL bez powodzenia kandydował do Sejmu. W latach 1990–1998 pełnił funkcję radnego i przez jedną kadencję przewodniczącego rady gminy w Żółkiewce. Od 1994 do 1998 był też delegatem do Sejmiku Samorządowego Województwa Zamojskiego. Przez następne cztery lata zajmował stanowisko radnego i wicestarosty powiatu krasnostawskiego, a od 2006 do 2007 był wójtem Żółkiewki. Przystąpił do Stronnictwa „Piast”, zasiadał w radzie politycznej tej partii. W 2006 stanął także na czele Związku Zawodowego Rolników „Ojczyzna”.

W wyborach w 2007 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości uzyskał mandat senatorski, otrzymując w okręgu chełmskim 89 207 głosów. Zasiadał w Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. Przez część kadencji był senatorem niezrzeszonym, w skład klubu parlamentarnego PiS wrócił w 2010. Do Prawa i Sprawiedliwości wstąpił 15 listopada tego samego roku, wraz z innymi dotychczasowymi parlamentarzystami Stronnictwa „Piast”[1]. Wszedł w skład zarządu okręgowego PiS. W wyborach parlamentarnych w 2011 ponownie był kandydatem tej partii do Senatu, nie uzyskał reelekcji[2]. W 2014 bez powodzenia kandydował ponownie na wójta gminy Żółkiewka[3]. W 2015 wystartował z ramienia PiS do Sejmu VIII kadencji (zdobył 4828 głosów, zajmując trzecie niemandatowe miejsce)[4].

W 2016 został przewodniczącym rady nadzorczej Zamojskich Zakładów Zbożowych, członkiem zarządu spółki Małopolska Hodowla Roślin oraz kierownikiem Stada Ogierów w Białce[5]. W 2019 uzyskał możliwość objęcia mandatu w miejsce Beaty Mazurek (po odrzuceniu go przez radną wojewódzką Marię Gmyz), na co wyraził zgodę[6]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskał poselskiej reelekcji[7].

W 2020 został członkiem utworzonej przez prezydenta Andrzeja Dudę Rady ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich[8][9], a także prezesem Stadniny Koni Janów Podlaski[10]. Zrezygnował z drugiej z tych funkcji w 2023[11]. W 2024 został ponownie wybrany na radnego powiatu[12].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1997, za zasługi w działalności na rzecz społeczności lokalnej, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Brązowym Krzyżem Zasługi[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowi posłowie w PiS. rzg.info.pl, 15 listopada 2010. [dostęp 2015-08-25].
  2. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-25].
  3. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-25].
  4. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-09].
  5. Kolejna fucha byłego senatora. nowytydzien.pl, 19 września 2016. [dostęp 2019-06-10].
  6. M.P. z 2019 r. poz. 500.
  7. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  8. Ardanowski ma nowe stanowisko. Dostał je od prezydenta. money.pl, 16 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-16].
  9. Powołanie Rady ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich. prezydent.pl, 16 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-16].
  10. Janów Podlaski: Nowy prezes stadniny. interia.pl, 11 września 2020. [dostęp 2020-09-11].
  11. Ewelina Burda: Prezes stadniny w Janowie Podlaskim rezygnuje. Nowej szefowej nie chcą pracownicy. dziennikwschodni.pl, 13 marca 2023. [dostęp 2023-03-14].
  12. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-08].
  13. M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 67.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]