Lokator (film 1976)

Lokator (fr. Le Locataire, ang. The Tenant) – francusko-amerykański dreszczowiec filmowy z 1976 w reżyserii Romana Polańskiego, według scenariusza napisanego wraz z Gérardem Brachem na podstawie powieści Rolanda Topora zatytułowanej Chimeryczny lokator.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu rozgrywa się w Paryżu. Głównym bohaterem jest Polak z francuskim obywatelstwem – Trelkovsky, który wprowadza się do nowego mieszkania, którego poprzednia lokatorka popełniła samobójstwo. Przyjaźnie usposobiony Trelkovsky spotyka się z niechęcią nowych współlokatorów. Zawodzi się także na poznanej dziewczynie Stelli. Stopniowo popada w obłęd, identyfikując się z poprzednią lokatorką mieszkania^[1].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Źródło: British Film Institute^[2]

• Roman Polański jako Trelkovsky
• Isabelle Adjani jako Stella
• Melvyn Douglas jako pan Zy
• Jo Van Fleet jako pani Dioz
• Bernard Fresson jako Scope
• Lila Kedrova jako pani Gaderian

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Lokator we Francji zebrał widownię liczącą około 535 tysięcy widzów, w tym 196 tysięcy w samym Paryżu^[3].

Lokator został przeważnie pozytywnie przyjęty przez krytyków. Vincent Canby z pisma „The New York Times” nazwał dzieło „najbardziej udanym i najbardziej konsekwentnym w swym autentyzmie filmem Polańskiego od lat”^[4]. Dave Kehr w recenzji dla „Chicago Readera” określił Lokatora mianem „okrutnej i boleśnie zabawnej czarnej komedii”, choć zaznaczył, że rezultat pracy Polańskiego oscyluje „gdzieś pomiędzy Franzem Kafką a Williamem Castle”^[5]. Recenzja pisma „Variety” głosiła, że w filmie „panuje skuteczna atmosfera i powstaje nastrój osobistej udręki”, ale reżyserowi „nie udaje się osiągnąć równowagi między humorem a suspensem”^[6]. Negatywną recenzję filmowi wystawił natomiast Roger Ebert z „Chicago Sun-Times”, twierdząc, iż Lokator „jako film Polańskiego jest niewymownie rozczarowujący”^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Lokator w bazie IMDb (ang.)
• Lokator w bazie Filmweb