Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus

Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus – nagroda literacka ufundowana przez miasto Wrocław, przyznawana w dziedzinie twórczości prozatorskiej, napisanej w języku polskim lub tłumaczonej na język polski. Jest jedną z dwóch nagród o podobnej nazwie, druga to Angelus Lubelski. Podobnie jak w przypadku Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, jej nazwa pochodzi od śląskiego poety barokowego Angelusa Silesiusa. Biurem Nagrody jest Wrocławski Dom Literatury[1].

Przyznawanie nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda przyznawana jest corocznie za najlepszą książkę prozatorską opublikowaną w języku polskim w roku poprzednim i przeznaczona dla pisarzy pochodzących z Europy Środkowej, którzy w swoich pracach podejmują tematy najistotniejsze dla współczesności i pogłębiają wiedzę o świecie innych kultur[2].

Do nagrody wydawcy mogą zgłaszać dzieła autorów żyjących, pochodzących z następujących krajów: Albania, Austria, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Macedonia, Mołdawia, Niemcy, Polska, Rosja, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Ukraina, Węgry[2].

Najpierw wydawnictwa zgłaszają dwie książki (autorstwa pisarza polskiego i autora obcojęzycznego w polskim przekładzie). Po sprawdzeniu zgodności z kryteriami powstaje lista książek zakwalifikowanych do nagrody. Następnie jury wybiera 14 nominowanych książek, z których wybiera się finałową siódemkę[2]. W jedną z jesiennych sobót przewodniczący, podczas uroczystej gali we Wrocławiu, wskazuje zwycięzcę, który otrzymuje 150 tys. złotych i statuetkę autorstwa Ewy Rossano[3].

Zwycięzcy[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Czytelników im. Natalii Gorbaniewskiej[edytuj | edytuj kod]

Od 2014 roku czytelnicy w głosowaniu internetowym wybierają laureata Nagrody Czytelników im. Natalii Gorbaniewskiej, której patronką została pierwsza przewodnicząca jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus[18]. Początkowo miała ona charakter symboliczny, jednak od 2020 roku jej laureat jest zapraszany do Wrocławia na stypendium pisarskie[19].

Nagrody Angelus dla tłumaczy[edytuj | edytuj kod]

Od 2009 Nagroda Literacka Europy Środkowej Angelus przyznawana jest także tłumaczom. Do 2015 fundowała ją Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu im. Angelusa Silesiusa, od 2016 Nagrodę funduje Miasto Wrocław. Wynosiła 20 tys. złotych[26], od 2020 nagroda ta wynosi 40 tys. złotych[2].

Nagrodą wyróżniany jest tłumacz książki obcojęzycznej, która zdobyła w danym roku Angelusa. Jeśli zwycięzcą zostaje polski autor, wtedy najlepszego tłumacza wybiera jury[2][3].

Do takiej sytuacji doszło do tej pory dwukrotnie. Nagrodę za najlepszy przekład otrzymali wtedy:

Nominacje[edytuj | edytuj kod]

2006[27]

2007[28]

2008[29]

2009

finaliści[30]

pozostali nominowani[31]

  • David Albahari, Mamidło, tłum. Dorota Jovanka Ćirlić, Wydawnictwo W.A.B. | Serbia
  • Janusz Anderman, To wszystko, Wydawnictwo Literackie | Polska
  • Andrzej Bart, Fabryka Muchołapek, Wydawnictwo W.A.B. | Polska
  • Radka Denemarková, Pieniądze od Hitlera, tłum. Tomasz Timingeriu, Oficyna Wydawnicza Atut | Czechy
  • Teodora Dimowa, Matki, tłum. Hanna Karpińska, Państwowy Instytut Wydawniczy | Bułgaria
  • Sigitas Parulskis, Trzy sekundy nieba, tłum. Izabela Korybut-Daszkiewicz, Wydawnictwo Czytelnik | Litwa
  • Jerzy Pilch, Marsz Polonia, Wydawnictwo Świat Książki | Polska

2010

finaliści[32]

pozostali nominowani[33]

  • Andrzej Bart, Rewers, Wydawnictwo W.A.B. | Polska
  • Reinhard Jirgl, Niedopełnieni, tłum. Ryszard Wojnakowski, Wydawnictwo Borussia | Niemcy
  • Jiří Kratochvil, Leż, bestio!, tłum. Jan Stachowski, Oficyna Wydawnicza Atut | Czechy
  • Dan Lungu, Jestem komunistyczną babą, tłum. Joanna Kornaś-Warwas, Wydawnictwo Czarne | Rumunia
  • Janusz Rudnicki, Śmierć czeskiego psa, Wydawnictwo W.A.B. | Polska
  • Andrzej Stasiuk, Taksim, Wydawnictwo Czarne | Polska
  • Igor Stiks, Krzesło Eliasza, tłum. Danuta Cirlić-Straszyńska, Wydawnictwo W.A.B. | Bośnia i Hercegowina

2011

finaliści[34]

pozostali nominowani[35]

2012

finaliści[36]

pozostałe nominacje[35]

  • Georgi Gospodinow, I inne historie, tłum. Magdalena Pytlak, Wydawnictwo Pogranicze | Bułgaria
  • Jacek Hugo-Bader, Dzienniki kołymskie, Wydawnictwo Czarne | Polska
  • Arkadiusz Pacholski, Niemra, Wydawnictwo Prószyński i S-ka | Polska
  • Markéta Pilátová, Żółte oczy prowadzą do domu, tłum. Katarzyna Dudzic, Wydawnictwo Good Books | Czechy
  • Martin Pollack, Cesarz Ameryki. Wielka ucieczka z Galicji, tłum. Karolina Niedenthal, Wydawnictwo Czarne | Austria
  • Filip Springer, Miedzianka. Historia znikania, Wydawnictwo Czarne | Polska
  • Dubravka Ugrešič, Życie jest bajką, tłum. Dorota Jovanka Cirlić, Wydawnictwo Znak | Chorwacja

2013

finaliści[37]

pozostali nominowani[38]

2014

finaliści[39]

pozostali nominowani[40]

2015

finaliści[41]

pozostali nominowani[42]

2016

finaliści[43]

  • Maciej Hen, Solfatara, Wydawnictwo W.A.B. | Polska
  • Anna Janko, Mała zagłada, Wydawnictwo Literackie | Polska
  • Uładzimir Niaklajeu, Automat z wodą gazowaną z syropem lub bez, tłum. Jakub Biernat, Kolegium Europy Wschodniej | Białoruś
  • Kristina Sabaliauskaité, Silva rerum, tłum. Izabela Korybut-Daszkiewicz, SIW Znak | Litwa
  • Alvydas Šlepikas, Mam na imię Maryté, tłum. Paulina Ciucka, Kolegium Europy Wschodniej | Litwa
  • Cristian Teodorescu, Medgidia, miasto u kresu, tłum. Radosława Janowska-Lascar, Wydawnictwo Amaltea | Rumunia
  • Varujan Vosganian, Księga szeptów, tłum. Joanna Kornaś-Warwas, Wydawnictwo Książkowe Klimaty | Rumunia

pozostali nominowani[44]

  • Ola Hnatiuk, Odwaga i strach, Kolegium Europy Wschodniej | Polska
  • Petr Krištufek, Dom głuchego, tłum. Olga Stawińska, Wydawnictwo Książkowe Klimaty | Słowacja
  • Renata Lis, W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu, Wydawnictwo Sic! | Polska
  • Wasyl Machno, Listy i powietrze. Opowiadania pograniczne, tłum. Bohdan Zadura, Wschodnia Fundacja Kultury „Akcent” | Ukraina
  • Katia Petrowska, Może Estera, tłum. Urszula Poprawska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego | Niemcy ur. Ukraina
  • Ziemowit Szczerek, Tatuaż z tryzubem, Wydawnictwo Czarne | Polska
  • Małgorzata Szejnert, Usypać góry. Historie z Polesia, SIW Znak | Polska

2017

finaliści[45]

pozostali nominowani[46]

  • Ivan Binar, Siedem rozdziałów z życia Václava Netušila albo rowerem dookoła świata, tłum. Dorota Dobrew, Wydawnictwo Amaltea | Czechy
  • Jelena Czyżowa, Grzybnia, tłum. Agnieszka Sowińska, Wydawnictwo Czarne | Rosja
  • Wasilij Gołowanow, Wyspa, czyli usprawiedliwienie bezsensownych podróży, tłum. Magdalena Hornung, Wydawnictwo Literackie | Rosja
  • Monika Kompaniková, Piąta łódź, tłum. Izabela Zając, Wydawnictwo Książkowe Klimaty | Słowacja
  • Matthias Nawrat, Wszystkie śmierci dziadka Jurka, tłum. Anna Wziątek, Wydawnictwo Bukowy Las | Niemcy
  • Ralf Rothmann, Umrzeć na wiosnę, tłum. Aldona Zaniewska, Wydawnictwo W.A.B. | Niemcy
  • Witold Szabłowski, Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia, SIW Znak | Polska

2018

finaliści[47]

pozostali nominowani[48]

2019

finaliści[49]

pozostali nominowani[50]

2020

finaliści[51]

  • Kapka Kassabova, Granica. Na krawędzi Europy, tłum. Maciej Kositorny, Wydawnictwo Czarne | Bułgaria
  • Siergiej Lebiediew, Dzieci Kronosa, tłum. Grzegorz Szymczak, Wydawnictwo Claroscuro | Rosja
  • Mikołaj Łoziński, Stramer, Wydawnictwo Literackie | Polska
  • Tania Malarczuk, Zapomnienie, tłum. Marcin Gaczkowski, Wydawnictwo Warstwy | Ukraina
  • Paweł Piotr Reszka, Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota, Wydawnictwo Agora | Polska
  • Goran Vojnović, Moja Jugosławia, tłum. Joanna Pomorska, Wydawnictwo Akademickie Sedno | Słowenia
  • Serhij Żadan, Internat, tłum. Michał Petryk, Wydawnictwo Czarne | Ukraina

pozostali nominowani[52]

2021

finaliści[53]

  • Kateryna Babkina, Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek, tłum. Bohdan Zadura, Warsztaty Kultury w Lublinie | Ukraina
  • Petro Jacenko, Magnetyzm, tłum. Marcin Gaczkowski, Wydawnictwo Warstwy | Ukraina
  • Michał Komar, Skrywane, Czuły Barbarzyńca Press | Polska
  • Siergiej Lebiediew, Debiutant, tłum. Grzegorz Szymczak, Wydawnictwo Claroscuro | Rosja
  • Sigitas Parulskis, Ciemność i partnerzy, tłum. Izabela Korybut-Daszkiewicz, Wydawnictwo Czarne | Litwa
  • Wołodymyr Rafiejenko, Najdłuższe czasy, tłum. Anna Ursulenko i Marcin Gaczkowski, Kolegium Europy Wschodniej | Ukraina
  • Mirosław Tryczyk, Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć, Znak Literanova | Polska

pozostali nominowani[54]

2022

finaliści[55]

pozostali nominowani[56]

  • Andrej Adamowicz, Pieśń o Cimurze, tłum. Bohdan Zadura, Kolegium Europy Wschodniej | Białoruś
  • Andrus Kivirähk, Listopadowe porzeczki, tłum. Anna Michalczuk-Podlecki, Wydawnictwo Literackie | Estonia
  • Wasyl Machno, Kalendarz wieczności, tłum. Bohdan Zadura, Państwowy Instytut Wydawniczy | Ukraina
  • Piotr Oczko, Pocztówka z Mokum. 21 opowieści o Holandii, SIW Znak | Polska
  • Marian Pilot, Dzikie mięso, Korporacja Ha!art | Polska
  • Ołeh Polakow, Lodowa karuzela, tłum. Ryszard Kupidura, Wydawnictwo Anagram | Ukraina
  • Tatiana Țîbuleac, Lato, gdy mama miała zielone oczy, tłum. Dominik Małecki, Wydawnictwo Książkowe Klimaty | Rumunia-Mołdawia

2023

finaliści[57]

pozostali nominowani[58]

Członkowie jury (od 2022)[edytuj | edytuj kod]

Powołanie nowego jury[edytuj | edytuj kod]

2016[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2016 w związku z kilkoma publikacjami Krzysztofa Masłonia[60] z zasiadania w jury zrezygnował Ryszard Krynicki[61][62]. Inni jurorzy (Justyna Sobolewska, Tomasz Łubieński, Stanisław Bereś i Michał Nogaś) opublikowali list krytyczny[63][64], odrębne stanowisko zajął Mirosław Spychalski[63]. Fundator nagrody zapowiedział, że po wręczeniu nagrody literackiej Angelus za 2016 jury zostanie rozwiązane[65]. W marcu 2016 powołano zupełnie nowych, poza przewodniczącym, członków jury[66].

2022[edytuj | edytuj kod]

W 2022 nastąpiła zmiana składu jury. Przewodniczącym na trzy lata został Martin Pollack, austriacki pisarz, laureat Nagrody Angelus z 2007, tłumacz i promotor literatury polskiej. Do jury wrócili: Michał Nogaś, Justyna Sobolewska, Andrzej Zawada, nowymi członkami są Wojciech Browarny i Kinga Dunin[67][68].

Byli członkowie jury[edytuj | edytuj kod]

W latach 2006–2013 przewodniczącą jury była Natalia Gorbaniewska (1936–2013), która zmarła w miesiąc od wręczenia nagrody w 2013[69]. W latach 2014–2021 przewodniczącym był Mykoła Riabczuk, od 2022 członek jury[70][67].

Inni członkowie[71][66][72].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nagroda Angelus – Wrocławski Dom Literatury [online], literatura.wroclaw.pl [dostęp 2024-04-04].
  2. ↑ a b c d e Regulamin Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus [online], Angelus [dostęp 2013-10-29] (pol.).
  3. ↑ a b Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus [online], Angelus, 19 października 2013 [dostęp 2013-10-24] (pol.).
  4. ↑ Tomasz Owsiński, Białoruska pisarka zdobyła nagrodę Angelusa [online], polskieradio.pl, 3 grudnia 2011 [dostęp 2011-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13] (pol.).
  5. ↑ Angelus, Literacka Nagroda Europy Środkowej dla chorwackiego pisarza, Miljenko Jergovića [online], wp.pl, 22 października 2012 [dostęp 2012-10-22] (pol.).
  6. ↑ Angelus 2013 dla Oksany Zabużko [online], Angelus, 19 października 2013 [dostęp 2013-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-24] (pol.).
  7. ↑ Оксана Забужко стала лауреатом літературної премії Angelus [online], Українські Новини, 20 października 2013 [dostęp 2013-10-24] (ukr.).
  8. ↑ Aleksandra Żelazińska, Serhij Żadan laureatem Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus [online], Polityka, 17 października 2015 [dostęp 2015-10-18] (pol.).
  9. ↑ Varujan Vosganian!!! Angelus 2016 [online], Angelus, 15 października 2016 [dostęp 2016-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-18] (pol.).
  10. ↑ a b Magda Piekarska, Angelus 2016. Historie opowiadane szeptem górą [online], Wyborcza.pl, 15 października 2016 [dostęp 2016-10-16] (pol.).
  11. ↑ Oleg Pawłow zwycięzcą Angelusa [online], Angelus [dostęp 2018-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-22] (pol.).
  12. ↑ a b c Maciej Płaza pierwszym polskim laureatem Angelusa [online], Culture.pl, 14 października 2018 [dostęp 2018-10-14] (pol.).
  13. ↑ Georgi Gospodinow laureatem Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus [online], ksiazka.net.pl [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  14. ↑ a b c d e f g Angelus 2021 dla Kateryny Babkiny [online], angelus [dostęp 2021-10-28] (pol.).
  15. ↑ a b Poznaj laureatów i laureatkę wrocławskich nagród literackich Angelus i Silesius 2022 [online], www.wroclaw.pl [dostęp 2022-10-16] (pol.).
  16. ↑ a b Edward Pasewicz laureatem Angelusa 2022. Za powieść „Pulverkopf” [online], zupelnieinnaopowiesc.com, 16 października 2022 [dostęp 2022-10-18] (pol.).
  17. ↑ a b Rafał Zieliński, Znamy laureatów literackich nagród Angelus i Silesius [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2023-10-14].
  18. ↑ Natalia Gorbaniewska – pierwsza przewodnicząca Jury – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2024-04-04] (pol.).
  19. ↑ Regulamin – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2024-04-04] (pol.).
  20. ↑ Pavol Rankov laureatem Nagrody im. Natalii Gorbaniewskiej [online], Angelus [dostęp 2018-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-22] (pol.).
  21. ↑ Patrycja Spychalska, Finał „Angelusa” – Lucian Dan Teodorovici [online], Angelus, 17 października 2015 [dostęp 2015-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-29] (pol.).
  22. ↑ Varujan Vosganian laureatem Nagrody im. Natalii Gorbaniewskiej [online], Angelus, 13 października 2016 [dostęp 2016-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-18] (pol.).
  23. ↑ Nagroda Gorbaniewskiej dla Andrei Tompy [online], Angelus [dostęp 2018-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-31] (pol.).
  24. ↑ Lista laureatów Nagrody Czytelników im. Natalii Gorbaniewskiej [online], Angelus [dostęp 2021-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-28] (pol.).
  25. ↑ Ostatnia podróż Johanna Joachima Winckelmanna, „Rocznik Biblioteki Naukowej PAU i PAN”, LX, 2015, DOI: 10.4467/25440500rbn.15.009.6601, ISSN 0079-3140 [dostęp 2022-10-16] (pol.).
  26. ↑ Angelus dla tłumacza [online], Angelus, 2017 [dostęp 2022-10-18] (pol.).
  27. ↑ Instytut Teatralny, Gdańsk. Abramowicz nominowany do Angelusa 2006 | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  28. ↑ Angelus 2007 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  29. ↑ Angelus 2008 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  30. ↑ Angelus 2009 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  31. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, Literacka Nagroda Europy środkowej Angelus na półmetku [online], ksiazki.wp.pl, 23 kwietnia 2010 [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  32. ↑ Angelus 2010 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  33. ↑ Literacka Nagroda Europy Środkowej „Angelus” 2010 [online], Culture.pl [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  34. ↑ Angelus 2011 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  35. ↑ a b Angelus 2012: 14 nominacji 6 polskich książek [online], Senior.pl [dostęp 2022-12-29].
  36. ↑ Angelus 2012 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  37. ↑ Angelus 2013 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  38. ↑ Półfinały 8. Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  39. ↑ Angelus 2014 – Finał – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  40. ↑ Półfinał „Angelusa” – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  41. ↑ Angelus 2015 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  42. ↑ Angelus 2015 – półfinał – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  43. ↑ Angelus 2016 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  44. ↑ Angelus 2016 – półfinał – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  45. ↑ Angelus 2017 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  46. ↑ Półfinał Angelusa – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  47. ↑ Angelus 2018 – książki w finale – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  48. ↑ Półfinał Angelusa 2018 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  49. ↑ Angelus 2019 – książki zakwalifikowane do finału – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  50. ↑ Nominacje do Angelusa 2019 – długa lista – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  51. ↑ Angelus 2020 – książki zakwalifikowane do finału – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  52. ↑ Nominacje do Angelusa 2020 – długa lista – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  53. ↑ Spoglądając na wschód – finałowa siódemka Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  54. ↑ Angelus 2021 – długa lista – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  55. ↑ Finałowa siódemka Angelusa 2022 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  56. ↑ Angelus 2022– długa lista – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  57. ↑ Finałowa siódemka Angelusa 2023 – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2023-08-31] (pol.).
  58. ↑ Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus 2023 – długa lista – Nagroda Angelus [online] [dostęp 2023-06-26] (pol.).
  59. ↑ Przewodniczący jury. Członkinie i członkowie [online], Angelus, 19 października 2022 [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  60. ↑ Janusz Anderman, Masłoń wyklęty. Anderman o autorze „Do Rzeczy” [online], Wyborcza.pl, 2 września 2016 [dostęp 2016-10-12] (pol.).
  61. ↑ Grzegorz Nurek, Ryszard Krynicki żegna się z Angelusem – nie chce zasiadać w jury z Krzysztofem Masłoniem [online], Wyborcza.pl, 6 września 2016 [dostęp 2016-10-12] (pol.).
  62. ↑ Zamieszanie wokół Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” [online], Onet.pl, 7 września 2016 [dostęp 2016-10-12] (pol.).
  63. ↑ a b List jurorów „Angelusa” w związku z publikacjami Krzysztofa Masłonia [online], wirtualnywydawca.pl/, 6 września 2016 [dostęp 2016-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-18] (pol.).
  64. ↑ Dorota Wodecka, Angelus: spór o Masłonia. Sznajderman i Stasiuk protestują, jurorzy się dystansują, Krynicki rezygnuje [online], Wyborcza.pl, 7 września 2016 [dostęp 2016-10-12] (pol.).
  65. ↑ Dorota Wodecka, Zmiany w Angelusie. Dutkiewicz rozwiąże jury prestiżowej nagrody [online], Wyborcza.pl, 13 października 2016 [dostęp 2016-10-13] (pol.).
  66. ↑ a b Magda Piekarska, Jury Angelusa w nowym składzie. Znamy książki zgłoszone do nagrody [online], Wyborcza.pl, 17 marca 2017 [dostęp 2018-10-14] (pol.).
  67. ↑ a b Magdalena Talik, Nagroda Angelus i Nagroda Silesius 2022. Poznajcie zakwalifikowane książki [online], wroclaw.pl, 4 kwietnia 2022 [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  68. ↑ Nagroda Literacka Angelus 2022: poznaj 14 książek z Europy Środkowej, które powalczą o finał [online], lubimyczytac.pl, 1 lipca 2022 [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  69. ↑ Andrzej Zawada, Pożegnanie Natalii Gorbaniewskiej [online], Angelus [dostęp 2014-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-02] (pol.).
  70. ↑ Piotr Kępiński, Mirosław Spychalski, Zgoda na niezgodę [online], Angelus, 17 kwietnia 2014 [dostęp 2014-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-02] (pol.).
  71. ↑ Nominowani do Nagrody Angelus 2016 [online], wroclaw.pl, 7 marca 2016 [dostęp 2016-10-12] (pol.).
  72. ↑ Jury [online], Angelus [dostęp 2017-03-10] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Literacka_Nagroda_Europy_Środkowej_Angelus&oldid=73544634”