Liotropia

Liotropia – dążność cząsteczek substancji łatwo rozpuszczalnych oraz jonów znajdujących się w roztworze do związania się z rozpuszczalnikiem[1]. Pojęcie to stosowane jest w chemii koloidów. Jony uporządkowane wg ich wpływu na układ koloidowy tworzą tzw. szeregi liotropowe, osobne dla kationów i anionów. Jony o niższej liotropii są słabiej solwatowane. Od właściwości liotropowych jonów zależy ich zdolność do wysalania zolu[2]. W latach 20. i 30. XX w. zjawisko to – znane wcześniej jedynie jakościowo – zostało zbadane ilościowo[3].

Szczególnym przypadkiem liotropii jest hydrotropia, dotycząca układów wodnych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ liotropia, [w:] Jerzy Chodkowski (red.), Mały słownik chemiczny, wyd. V, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 305.
  2. ↑ szeregi liotropowe, [w:] Jerzy Chodkowski (red.), Mały słownik chemiczny, wyd. V, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 514.
  3. ↑ Andr. Voet, Quantative Lyotropy, „Chemical Reviews”, 20 (2), 1937, s. 169–179, DOI: 10.1021/cr60066a001 [dostęp 2022-11-02] (ang.).
  4. ↑ hydrotropia, [w:] Jerzy Chodkowski (red.), Mały słownik chemiczny, wyd. V, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 214.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liotropia&oldid=68642164”