Li Ao (uczony)
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Li Ao (zm. 844) – uczony z czasów dynastii Tang, wraz z Han Yu uważany za prekursora neokonfucjanizmu.
Był znawcą pism buddyjskich, szczególnie pochodzących ze szkoły chan. Zajmował się w swoich rozważaniach problematyką związaną z naturą ludzką. Uważał, że uczucia stanowią nieodłączną jej część i w znaczący sposób na nią wpływają[1]. Mimo wyraźnych inspiracji doktryną buddyjską, sądził, że religia ta – podobnie jak taoizm – pozbawiona jest wartości, należy natomiast wrócić do lektury tekstów konfucjańskich (zwłaszcza Wielkiej Nauki i Doktryny Środka), w poszukiwaniu zagubionej w ciągu wieków prawdziwej myśli Konfucjusza[2]. Swoje poglądy wyłożył najpełniej w dziele O przywróceniu natury (復性書, Fuxing shu).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mieczysław Jerzy Künstler: Sprawa Konfucjusza. Warszawa: Iskry, 1983, s. 232. ISBN 83-207-0515-0.
- ↑ Feng Youlan: Krótka historia filozofii chińskiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 302-303. ISBN 83-01-13421-6.