Leonard Pecyna
 podporucznik | |
| Data urodzenia | 4 listopada 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 września 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Leonard Pecyna ps. Lolek (ur. 4 listopada 1922[1], zm. 18 września 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, podporucznik, powstaniec warszawski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był harcerzem 5 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. Podczas okupacji niemieckiej działał podziemiu zbrojnym. Należał do Hufca Centrum w Grupach Szturmowych Szarych Szeregów.
W powstaniu warszawskim był ostatnim dowódcą II plutonu „Alek” w 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Walczył na Woli, Starym Mieście i na Czerniakowie. Poległ 18 września w walkach powstańczych przy ul. Wilanowskiej 18 na Górnym Czerniakowie. Miał 21 lat. Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 266-3-24)[2]. Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2004. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LEONARD PECYNA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-07].