Leonard Marchlewski

Leonard Marchlewski
Sługa Boży, prezbiter
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1866
Chrośle

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1940
KL Sachsenhausen

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Leonard Marchlewski (ur. 11 sierpnia 1866 w Chrośle, zm. 21 czerwca 1940 w KL Sachsenhausen) – polski prezbiter katolicki, ofiara niemieckiego terroru w okresie II wojny światowej, Sługa Boży Kościoła katolickiego, męczennik[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był kapłanem diecezji chełmińskiej[2]. Realizował powierzone obowiązki przez posługę jako proboszcz w Grzybnie, dziekan dekanatu chełmżyńskiego, proboszcz parafii św. Jakuba Apostoła w Białutach, dziekan pomezański, a także wikariusz parafii: Topólno, Grabowo, Gniew, Pieniążkowo, Błędowo, Biskupice, Wąbrzeźno, Tczew, Lubawa, Drzycim, Świecie, Puck[2].

W czasie okupacji niemieckiej ziem polskich aresztowany 26 października 1939 roku i internowany w Klasztorze w Chełmie[2]. W marcu 1940 roku przewieziono go do obozu Konzentrationslager Stutthof w Szutowie skąd 10 kwietnia przetransportowany został do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen (zarejestrowany „jako numer 21073[3]) i tam 21 czerwca 1940 roku zamordowany[2][1].

Jest jednym z 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej[4][5].

Jego nazwisko znalazło się na tablicy pamiątkowej w kościele św. Jakuba Apostoła w Białutach[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]