Leon Stasiak
| Data i miejsce urodzenia | 23 czerwca 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 listopada 2000 |
| Poseł I kadencji Sejmu PRL | |
| Okres | od 20 listopada 1952 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  | |
Leon Stasiak (ur. 23 czerwca 1915 w Częstochowie, zm. 26 listopada 2000 w Warszawie) – polski polityk i działacz partyjny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Miał pochodzenie żydowskie, był synem Edwarda i Elżbiety. W 1931 został sekretarzem Komitetu Dzielnicowego Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. W 1934 działał w Komunistycznej Partii Polski na obszarze Radomska.
W czasie II wojny światowej był więźniem KL Auschwitz- Birkenau, numer obozowy 68677, gdzie przebywał pod nazwiskiem Leiser Sylman[1], jeden z członków ruchu oporu w Buna-Monowitz[2][3], więzień Buchenwaldu[4].
Po zakończeniu działań wojennych wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i od marca 1945 pracował w Wydziale Propagandy Komitetu Wojewódzkiego PPR w Katowicach, a następnie, od lutego 1948 jako kierownik tego wydziału[5]. W okresie od 31 lipca 1950 do 30 czerwca 1952 był I sekretarzem KW PZPR w Łodzi. Od 28 czerwca 1952 był I sekretarzem KW PZPR w Poznaniu, po wydarzeniach czerwcowych – 13 lipca 1956 – został zdymisjonowany przez KW PZPR w Poznaniu[6]. Od 12 sierpnia do 21 listopada 1956 był zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Prasy KC PZPR, od 21 listopada 1956 do 5 kwietnia 1960 zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR, od 5 stycznia do 5 kwietnia 1960 p.o. kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR. Od 20 czerwca 1964 do 16 listopada 1968 był zastępcą członka KC PZPR w Warszawie.
Ponadto był członkiem Zarządu Głównego ZBOWiD[7], TPPR, Ogólnopolskiego Komitetu Obrońców Pokoju, Miejskiego Komitetu Lewicy Związkowej w Częstochowie[5].
W latach 1952–1956 pełnił mandat posła na Sejm PRL I kadencji[8].
Był mężem Erny z domu Kostka (1923–2008). Oboje są pochowani na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera S-I-11,12-5-14)[9].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964)[10]
- Srebrny Krzyż Zasługi (18 stycznia 1946)[11]
- Krzyż Oświęcimski (1985)[12]
- Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986)[13]
- Medal "Bojownikom przeciwko faszyzmowi 1933-1945" (Niemiecka Republika Demokratyczna, 1960)[14]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], auschwitz.org [dostęp 2022-01-08].
- ↑ 60 lat temu ukazał się pierwszy numer „Zeszytów Historycznych” [online], dzieje.pl [dostęp 2022-01-08] (pol.).
- ↑ Pierwsi polscy więźniowie KL Auschwitz Eugeniusz Niedojadło numer obozowy 213. [dostęp 2022-01-08].
- ↑ A memorial for Professor Robert Waitz [online], www.mp.pl [dostęp 2022-01-08] (ang.).
- ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-10-14]. (pol.).
- ↑ Jarosław Maciejewski, Zofia Trojanowiczowa, (pod red.) Poznański Czerwiec 1956, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990.
- ↑ Nowe władze ZBoWiD [w:] Głos Słupski, nr 251, 22 września 1969, s. 1-2.
- ↑ Strona sejmowa posła I kadencji
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-05-19].
- ↑ Odznaczenia dla pracowników partyjnych [w:] "Trybuna Robotnicza, nr 171, 21 lipca 1964, s. 5.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 31, poz. 59 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”.
- ↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.
- ↑ Życie Partii, styczeń – marzec 1987, s. 20.
- ↑ "Trybuna Robotnicza", nr 218, 13 września 1960, s. 2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Machcewicz (wybór, wstęp i opracowanie), Kampania wyborcza i wybory do Sejmu 20 stycznia 1957, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2000.
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze