Leon Kazimierski
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Data urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | kwiecień 1940 | ||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Leon Kazimierski (ur. 25 lipca 1909 w Kolonii Starogrodzkiej w powiecie mińskim, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – polski bokser reprezentujący barwy Varsovii oraz Polonii Warszawa, technik drogowo-budowlany, podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Bolesława i Zofii z Sobkowiczów. Przeszkolenie wojskowe odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. W 1935 został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 748. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1].
Był zawodnikiem Polonii Warszawa, uchodził za jednego z czołowych warszawskich bokserów okresu przedwojennego. W 1928 na V Indywidualnych Mistrzostwach Polski w Boksie w Warszawa, zajął trzecie miejsce w wadze muszej[2]. W 1930 r., był już wicemistrzem Polski w tej wadze, wywalczając tytuł na VII Mistrzostwach Polski w Boksie w Poznaniu[3]. Trzykrotny reprezentant Polski.
Po kampanii wrześniowej znalazł się w niewoli radzieckiej. Zamordowany przez NKWD w ramach zbrodni katyńskiej.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[4]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 55.
- ↑ Opis V Indywidualnych Mistrzostw Polski w Boksie na str. Polskiego Związku Bokserskiego; opracował: Krzysztof Kraśnic (stan na 10.04.2013)
- ↑ Opis VII Mistrzostw Polski w Boksie na str. Polskiego Związku Bokserskiego; opracował: Krzysztof Kraśnic (stan na 10.04.2013)
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katyń – Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego - Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa; Warszawa; 2000; str. 258. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. ISBN 83-905590-7-2