Lenartowice (Kędzierzyn-Koźle)

Lenartowice
część miasta i osiedle administracyjne Kędzierzyna-Koźla
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

kędzierzyńsko-kozielski

Miasto

Kędzierzyn-Koźle

W granicach Kędzierzyna-Koźla

30 października 1975

SIMC

0965520[1]

Zarządzający

Janusz Patraś

Populacja (2022[2])
• liczba ludności


476

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

47-220

Tablice rejestracyjne

OK

Położenie na mapie Kędzierzyna-Koźla
Mapa konturowa Kędzierzyna-Koźla, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lenartowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Lenartowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lenartowice”
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego
Mapa konturowa powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lenartowice”
Ziemia50°21′32″N 18°14′17″E/50,358889 18,238056

Lenartowice – część miasta[3][1] oraz jedno z 16 osiedli administracyjnych miasta Kędzierzyna-Koźla. Siedziba Rady Osiedla znajduje się przy ulicy Wyzwolenia 7b. Przewodniczącym Zarządu Osiedla (2023) jest Janusz Patraś[4].

Dawniej odrębna wieś i gmina jednostkowa. Od 1945 gromada (sołectwo) w zbiorowej gminie Blachownia Śląska[5]. W latach 1954–1972 w gromadzie Blachownia Śląska[6]. 1 stycznia 1973 weszły w skład gminy Sławięcice, a po jej zniesieniu 30 października 1975 włączone do miasta Kędzierzyna[7], przemianowanego 3 listopada 1975 na Kędzierzyn-Koźle[8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku 569 mieszkańców mówiło w języku polskim, 13 osób posługiwało się językiem niemieckim. W wyborach komunalnych w listopadzie 1919 nie wystawiono tu listy polskiej. Podczas plebiscytu w 1921 roku we wsi uprawnionych do głosowania było 376 mieszkańców (w tym 22 emigrantów). Za Polską głosowało 190 osób, za Niemcami 182 mieszkańców. Od kwietnia 1921 roku działał tu oddział Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. [9].

W Lenartowicach toczyły się walki w ramach III powstania śląskiego. 9 maja 1921 roku nacierające od wschodu siły powstańcze dowodzone przez ppor. W. Fojkisa zdobyły wieczorem Kędzierzyn. Do szczególnie ciężkich walk doszło w Lenartowicach i Brzeźcach. 4 czerwca niemieckie oddziały szturmowe dotarły do Lenartowic, gdzie miała miejsce zacięta potyczka, w efekcie której wojska powstańcze wycofały się[9].

W latach 1933–1937 Naziści przeprowadzili na Śląsku Opolskim kampanię zmian nazw geograficznych z polskich na niemieckie. Z tego powodu w 1936 wieś Lenartowitz zmieniła nazwę na: Waldbrücken.

W dniu 31 stycznia 1945 Armia Czerwona zajęła Lenartowice. 21 marca 1945 rozpoczęło się przejmowanie od Armii Czerwonej obiektów gospodarczych w powiecie kozielskim.

25 września 1954 reforma podziału administracyjnego powołała na terenie powiatu kozielskiego 30 gromad, w tym:

  • Gromada Blachowni Śląskiej (Blachownia i Lenartowice).

15 października 1975 nastąpiło połączenie miast Koźla, Kędzierzyna, Kłodnicy i Sławięcice oraz 3 wsi (Lenartowic, Miejsca Kłodnickiego i Cisowej) – początek dzisiejszego miasta Kędzierzyn-Koźle.

 Osobny artykuł: Historia Kędzierzyna-Koźla.

Liczba mieszkańców[edytuj | edytuj kod]

  • 1845: 218
  • 1855: 282
  • 1861: 367
  • 1910: 615
  • 1925[10]: 753
  • 1946: 546
  • 1950: 546
  • 1960: 650
  • 1970[11]: 486
  • 2020[12]: 469
  • 2021: 474

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja miejska[edytuj | edytuj kod]

Miejski Zakład Komunikacyjny w Kędzierzynie-Koźlu ma w dzielnicy Lenartowice 3 przystanki: Lenartowice, Nowowiejska I i Nowowiejska II.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b GUS. Rejestr TERYT
  2. Liczba mieszkańców Kędzierzyna-Koźla (2022)
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Skład Rady oraz Zarządu Osiedla Lenartowice
  5. Rozporządzenie Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego z dnia 27 listopada 1945 (Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki, Nr. 34, Kat, dnia 22 grudnia 1945 r.)
  6. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 27 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 68
  7. Dz.U. z 1975 r. nr 35, poz. 198
  8. M.P. z 1975 r. nr 34, poz. 210
  9. a b Encyklopedia powstań śląskich, Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
  10. "Kędzierzyn-Koźle Monografia Miasta", Państwowy Instytut Naukowy w Opolu, Opole 2001
  11. "Narodowy spis powszechny 1970 r.", GUS, Warszawa 1971.
  12. Dane statystyczne | Urząd Miasta Kędzierzyn-Koźle [online], www.kedzierzynkozle.pl [dostęp 2022-05-30] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Lenartowice, [w:] Archiwum wycinków prasowych, Instytut Śląski [dostęp 2021-01-07].