Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – pięciobój mężczyzn
- Główny artykuł:
Pięciobój mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Zawody zostały rozegrane 7 lipca na Stadionie Olimpijskim.
Zawody składały się z: skoku w dal, rzutu oszczepem, biegu na 200 metrów, rzutu dyskiem i biegu na 1500 metrów. Po trzech konkurencjach w zawodach zostawało dwunastu najlepszych zawodników, zaś do piątej konkurencji awansowało jedynie sześciu. Punktu były przyznawane na zasadzie pierwsze miejsce = jeden punkt, drugie miejsce = dwa punkty itd.
Jim Thorpe wygrał cztery z pięciu konkurencji i zdobył złoty medal. W styczniu 1913 roku ogłoszono, że Thorpe w latach 1909-1910 grał w lidze baseballowej i przyjmował za to pieniądze, co wiązało się obowiązującą zasadą amatorstwa. MKOL zareagował szybko, odebrał mu wszystkie tytuły i zażądał zwrotu wszystkich zdobytych trofeów. Złoto i tytuł mistrzowski przyznane zostały Norwegowi Bie.
W 1982 roku Thorpe został zrehabilitowany i ogłoszony współmistrzem razem z Bie. W 2022 Międzynarodowy Komitet Olimpijski ogłosił, że w porozumieniu z Norweskim Komitetem Olimpijskim i Paraolimpijskim uznaje Thorpe’a za jedynego złotego medalistę w tej konkurencji[1].
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Skok w dal[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja I | |||
---|---|---|---|
Miejsce | Zawodnik | Odległość | Punkty |
1 | Jim Thorpe | 7.07 | 1 |
2 | Ferdinand Bie | 6.85 | 2 |
3 | James Donahue | 6.83 | 3 |
4 | Avery Brundage | 6.58 | 4 |
5 | Oscar Lemming | 6.55 | 5 |
6 | Charles Lomberg | 6.53 | 6 |
7 | Otto Bäurle | 6.52 | 7 |
8 | Erik Kugelberg | 6.45 | 8 |
Francis Lukeman | 6.45 | 8 | |
10 | Nils Fjästad | 6.43 | 10 |
11 | James Menaul | 6.40 | 11 |
12 | Inge Lindholm | 6.32 | 12 |
13 | Pierre Failliot | 6.29 | 13 |
14 | Hugo Wieslander | 6.27 | 14 |
15 | Einar Nilsson | 6.23 | 15 |
16 | Julius Wagner | 6.22 | 16 |
17 | Emil Kukko | 6.19 | 17 |
18 | John Eller | 6.17 | 18 |
19 | Gustav Kröjer | 6.10 | 19 |
20 | Gösta Holmér | 6.02 | 20 |
21 | Géo André | 5.98 | 21 |
22 | Karl von Halt Josef Waitzer[2] | 22 | |
23 | Alfredo Pagani | 5.86 | 23 |
24 | Karl von Halt Josef Waitzer[2] | 24 | |
25 | Mıgırdiç Mıgıryan | 5.59 | 25 |
26 | Hugo Ericson | 5.58 | 26 |
Rzut oszczepem[edytuj | edytuj kod]
|
|
Bieg na 200 metrów[edytuj | edytuj kod]
Halt oraz Waitzer nie ukończyli biegu. Do czwartej konkurencji awansowało jedynie dwunastu z najlepszymi wynikami łącznymi po trzech konkurencjach (wyniki zostały przekalkulowane - zostały wzięte wyniki jedynie dwunastu awansujących zawodników).
|
|
|
Rzut dyskiem[edytuj | edytuj kod]
Jedynie sześciu zawodników awansowało do piątej konkurencji. W tym przypadku liczba zawodników wzrosła do siedmiu, gdyż dwaj zawodnicy mieli identyczną liczbę punktów.
|
|
Bieg na 1500 metrów[edytuj | edytuj kod]
Remis między Donahue a Lukemanem został rozstrzygnięty poprzez przeliczenie punktów według tabel dziesięciobojowych.
|
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ IOC to display the name of Jim Thorpe as sole Stockholm 1912 pentathlon and decathlon gold medallist. Międzynarodowy Komitet Olimpijski, 2022-07-15. [dostęp 2023-02-22]. (ang.).
- ↑ a b Odległości skoków obu zawodników nie są znane. Wiadomym jest jedynie, iż ci zawodnicy zajęli 22. i 24. miejsca.
- ↑ Długość rzutu Waitzera nie jest znana. Wiadomem jest jedynie, że wynosiła mniej niż 33,36 metra, a zawodnik zakończył konkurencję na ostatnim miejscu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Pentathlon. sports-reference.com. [dostęp 2013-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-19)]. (ang.).