Lekcjonarz 70
| Data powstania | XII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer | ℓ 70 |
| Zawartość | Ewangelistarion |
| Język | |
| Rozmiary | 34,4 × 26,9 cm |
| Typ tekstu | |
| Miejsce przechowywania |
Lekcjonarz 70 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 70 – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].
Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]
Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 313 pergaminowych kartach (34,4 cm na 26,9 cm)[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Kilka kart na początku oraz końcu kodeksu zostały uzupełnione później na papierze[2][3].
Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 25–26 linijek w kolumnie. Pisany jest minuskułą[1].
Tekst Pericope adulterae zamieszczony został w skróconej formie (Jan 8,3-11)[3]. Z punktu widzenia krytyki tekstu reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną[3].
W Marku 10,7 stosuje unikatowy wariant μητερα (matka) zamiast γυναικα (żona)[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Paleograficznie datowany jest na wiek XII[1]. Rękopis został przywieziony ze Wschodu w roku 1669. Badał go Scholz (niektóre partie)[3], który go dodał do listy rękopisów Nowego Testamentu[2]. Badał go również i sporządził krótki jego opis Paul Martin[5].
Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 288[1].
Jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)[6]. NA27 nie cytuje go.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 222. ISBN 3-11-011986-2.
- ↑ a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 332.
- ↑ a b c d C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 393.
- ↑ The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition (Stuttgart 1983), s. 164.
- ↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 150.
- ↑ The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition (Stuttgart 1983), s. XXVIII.