Lech Ostasz

Lech Ostasz (ur. 4 marca 1958 we wsi Murzynko[1] koło Torunia[2]) – polski psycholog i filozof.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia z zakresu psychologii i filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał magisterium z psychologii i absolutorium z filozofii. Studia doktoranckie odbył na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, kończąc je w 1987 obroną pracy doktorskiej.

W latach 1990–1997 pracował na stanowisku adiunkta w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (w tym okresie, w 1995 roku, uzyskał habilitację). W latach 1997–1998 zatrudniony był na stanowisku profesorskim na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1998 roku zatrudniony jest na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Prowadził odczyty na uniwersytetach w Monachium, Wiedniu, Bochum. W trymestrze 2006 był naukowcem wizytującym (academic visitor) na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Jego zainteresowania dotyczą powiązania filozofii z psychologią i antropologią kulturową, wiedzy o człowieku i jej zastosowań (psychoterapii, etyki, życia społecznego), budowania systemu filozoficznego w klasycznym sensie. Lech Ostasz łączy refleksję i badania nad kulturą z jej uprawianiem, swoją twórczością obejmując niezwykle szerokie pole poznawczo-estetyczne. Jest autorem nie tylko szeregu prac z zakresu filozofii, antropologii i psychologii, lecz także jednej powieści i kilku tomików poezji. Niektóre prace pisze razem z innymi autorami. Współpracuje z czasopismem „Res Humana”. Jest członkiem Związku Literatów Polskich (oddział w Krakowie). Chętnie wraca do swoich wcześniej wydanych książek: poprawia i poszerza je, przygotowując kolejne wydania.

Jego wkład do filozofii i humanistyki to głównie rozwinięcie psychoterapii filozoficznej (mentaloterapii)[3]. Następnie - opracowanie systemu filozoficzno-duchowego, który on nazwał henpantyzmem[4].Kolejny jego wkład to analizy i rozważania dotyczące pojęć: prawdy, dobra, człowieczeństwa, kultury (antropologii kulturowej)[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

filozofia i nauki społeczne:

  • Zur Struktur des Bewusstseins und zum Problem der Aufloesung des Ich, Peter Lang Verlag, Frankfurt–Nowy Jork, 1987
  • Bereiche des Bewusstseines, Monachium, 1988
  • (z Danielem Jabłońskim) Zarys wiedzy o rodzinie, małżeństwie, kohabitacji i konkubinacie. Perspektywa antropologii kulturowej i ogólnej, Wydawnictwo Adiaphora, Olsztyn, 2001, s. 322, ISBN 83-916679-0-1
  • Czym jest altruizm identyfikacyjny, Wydawnictwo Adiaphora, Olsztyn, 2003, s. 95, ISBN 83-916679-2-8
  • Droga filozoficznego myślenia, Wydawnictwo Adiaphora, Olsztyn, 2003, s. 399, ISBN 83-916679-9-5
  • (z Danielem Jabłońskim i Heleną Kurtz) Gdy kobieta ma kilku mężów. Rzecz o poliandrii, Wydawnictwo Adiaphora, Olsztyn, 2005, s. 180, ISBN 83-920922-1-X
  • (z Danielem Jabłońskim) Mapa wzorców kulturowych (Mapping of Cultural Patterns), Wydawnictwo Adiaphora, Olsztyn ,2006 (książka dwujęzyczna)
  • Krytyka brudnego rozumu, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, 2007, s. 272, ISBN 978-83-7299-545-2
  • Czym jest prawda w szerokim tego słowa znaczeniu, Wydawnictwo Laterna, Krynica Morska, 2007, s. 185, ISBN 978-83-925379-7-7; Towarzystwo Kultury Świeckiej, Warszawa, 20102, s. 194, ISBN 978-83-925365-4-3
  • Składniki bytu – bytu w ogóle i bytu ludzkiego, Wydawnictwo Laterna, Krynica Morska, 2008
  • Towards Psychology and Anthropology of Transcending, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, 2008
  • To Be Above. Towards Psychology and Anthropology of Transcending, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, 2008
  • Czym jest człowiek i czym może być? Antropologia filozoficzna, Wydawnictwo Naukowe WSP w Łodzi, 20115
  • Psychoterapia filozoficzna. O usprawnianiu rozumu i leczeniu psychiki, Eneteia Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa, 2011
  • O usprawnianiu i leczeniu psychiki. Psychoterapia filozoficzna, Wydawnictwo Eneteia, Warszawa, 20112
  • Świadomość. Jak funkcjonuje i czym jest?, Wydawnictwo Eneteia, Warszawa, 2011, s. 204, ISBN 978-83-61538-41-7

beletrystyka:

  • Dramaty, 1996
  • Walden trzy, 2001
  • Subtelni buntownicy, 2002
  • Wiersze wybrane, Wydawnictwo Borussia, Olsztyn 2011
  • Wybór wierszy, https://lechostaszwyborwierszy.wordpress.com
  • Śmieciarze i inne dramaty, Wydawnictwo Laterna, 2007

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Autor o autorze
  2. ↑ Słownik biograficzny profesorów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, wydanie II (zespół redakcyjny Maria Fafińska i inni), Olsztyn 2009, s. 148.
  3. ↑ L. Grzesiuk, H. Suszek (red.), Psychoterapia. Podręcznik akademicki, t. 7, 2012, s. 474-481, ISBN 978-83-61538-17-2.
  4. ↑ Henpantism:spirituality-philosophy-religion.L.Ostasz [online] [dostęp 2020-07-15] (pol.).
  5. ↑ Lech Ostasz, Czym jest człowiek i czym może być. Antropologia filozoficzna, WSP, Łódź, 2012.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lech_Ostasz&oldid=68848690”