Leanid Taranienka
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Leanid Arkadzjewicz Taranienka (biał. Леанід Аркадзьевіч Тараненка; ros. Леонид Аркадьевич Тараненко, Leonid Arkadjewicz Taranienko; ur. 13 czerwca 1956 w Małorycie na Białorusi) – białoruski sztangista reprezentujący ZSRR.
Na Igrzyskach Olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobył złoty medal w wadze do 110 kg, podnosząc łącznie w rwaniu i podrzucie 422,5 kg, ustanawiając tym samym rekord świata i rekord olimpijski. W tym samym roku zdobył też mistrzostwo świata i Europy. Z powodu bojkotu ogłoszonego przez ZSRR nie uczestniczył w Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. Następnie przeniósł się do wyższej kategorii wagowej (powyżej 110 kg). Z kolejnych Igrzysk wycofał się, oficjalnie z powodu kontuzji, jednak w tym samym roku, 26 listopada 1988 w Canberze w Australii ustanowił rekord świata w podrzucie (266 kg) i łącznie (475 kg).
W 1992 reprezentował Wspólnotę Niepodległych Państw na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Zdobył tam srebrny medal, podnosząc łącznie 425 kg.
W 1990 zdobył swój drugi tytuł mistrza świata. W latach 1988, 1991 i 1996 był też mistrzem Europy. Zdobywał też mistrzostwo ZSRR w latach 1979, 1983, 1986 i 1987.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-02)]. (ang.)
+82,5 kg (1920–1948), +90 kg (1952–1968), 110 kg (1972–1992), 108 kg (1996), 105 kg (2000–2016), 109 kg (2020–)
