Lars Burgsmüller

Lars Burgsmüller
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1975
Mülheim

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1993

Zakończenie kariery

2008

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

65 (18 lutego 2002)

Australian Open

3R (2001)

Roland Garros

3R (2001)

Wimbledon

2R (2003, 2005)

US Open

2R (1999, 2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

61 (28 sierpnia 2006)

Australian Open

2R (2001, 2003–2006)

Wimbledon

2R (2006)

US Open

3R (2005)

Strona internetowa

Lars Burgsmüller (ur. 6 grudnia 1975 w Mülheim) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Burgsmüller rozpoczął w roku 1993. W rozgrywkach rangi ATP World Tour wygrał jeden turniej, w roku 2002 na twardych kortach w Kopenhadze. W pojedynku finałowym pokonał Belga Oliviera Rochusa. Ponadto Niemiec był uczestnikiem finału turnieju w Szanghaju z roku 2004, jednak w finale przegrał z Guillermo Cañasem.

W grze podwójnej zwyciężył w roku 2005 wspólnie z Philippem Kohlschreiberem w zawodach w Ho Chi Minh. Mecz o tytuł niemiecka para wygrała z duetem Ashley Fisher-Robert Lindstedt. Inny finał rozgrywek deblowych ATP World Tour z udziałem Burgsmüllera rozegrany został w sezonie 2000 w Casablance. Razem z Andrew Painterem przegrali spotkanie finałowe z Arnaudem Clémentem i Sébastienem Grosjeanem. W 2004 roku Niemiec osiągnął kolejny finał w grze podwójnej, w 's-Hertogenbosch, w parze z Janem Vackiem. W finałowym meczu debliści nie sprostali Martinowi Dammowi i Cyril Sukowi.

W roku 2003 zadebiutował w reprezentacji Niemiec w Pucharze Davisa w rundzie przeciwko Argentynie. Burgsmüller przegrał oba swoje singlowe pojedynki, najpierw z Davidem Nalbandianem, a potem z Gastónem Gaudio. Swój pierwszy wygrany mecz w zawodach odnotował w pojedynku przeciwko Białorusinowi Alexanderowi Skrypko. Był to zarazem ostatni mecz Burgsmüllera w kadrze Niemiec.

W roku 2008 Burgsmüller zakończył karierę tenisową. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 65. miejscu w połowie lutego 2002 roku, natomiast w zestawieniu deblistów pod koniec sierpnia 2006 roku zajmował 61. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
Igrzyska olimpijskie
ATP International Series Gold
ATP International Series

Gra pojedyncza (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 17 lutego 2002 Kopenhaga Twarda (hala) Belgia Olivier Rochus 6:3, 6:3
Finalista 1. 3 października 2004 Szanghaj Twarda Argentyna Guillermo Cañas 1:6, 0:6

Gra podwójna (1–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 16 kwietnia 2000 Casablanca Ceglana Australia Andrew Painter Francja Arnaud Clément
Francja Sébastien Grosjean
6:7(4), 4:6
Finalista 2. 20 czerwca 2004 's-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Jan Vacek Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
3:6, 7:6(7), 3:6
Zwycięzca 1. 2 października 2005 Ho Chi Minh Dywanowa (hala) Niemcy Philipp Kohlschreiber Australia Ashley Fisher
Szwecja Robert Lindstedt
5:7(3), 6:4, 6:2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]