LDV Group
 Fabryka LDV w 2000 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia | 1993 |
| Data likwidacji | 2009 |
.jpg)
LDV Group – dawny brytyjski producent samochodów dostawczych z siedzibą w Birmingham działający w latach 1993–2009.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zakład samochodów dostawczych Leyland DAF po rozpadzie tego przedsiębiorstwa został wykupiony przez jej zarząd (MBO Team). 24 kwietnia 1993 r. powstało przedsiębiorstwo Leyland DAF Vans Ltd.. W maju 1994 roku zmieniło ono nazwę na LDV Ltd.[1]. Produkowano dwie serie samochodów dostawczych, średnich o dopuszczalnej masie całkowitej do 2,8 tony (LDV 200) i dużych do 3,5 tony (LDV 400). Bazowały one na produkowanych od 1974 roku modelach oferowanych następnie pod nazwami Austin Sherpa, Freight Rover, DAF 200/DAF 400, Leyland 200/Leyland 400. W 1996 roku wprowadzono ich następców: odpowiednio modele LDV Pilot i LDV Convoy. Stosowano w nich silniki Diesla produkcji Peugeot o pojemności 1,9 l oraz 2,5 l. Od 1998 roku w ofercie przedsiębiorstwa pojawił się również model LDV Cub produkowany przez przedsiębiorstwo Nissan Motor Iberica na bazie Nissana Vanette Cargo[2].
Od marca 1995 do 1998 roku montowano w Polsce w standardzie SKD samochody dostawcze LDV 400, a potem LDV Convoy w Wytwórni Silników Wysokoprężnych Andoria.
Partnerstwo z Daewoo[edytuj | edytuj kod]
W latach 1998-2000 montaż kontynuowała fabryka Daewoo Motor Polska. W samochodach tych montowano m.in. silniki 4CT90 z Andorii. W latach 1998-2001 50% akcji przedsiębiorstwa należało do Daewoo Motor Poland. Opracowywano wówczas projekty dwóch samochodów dostawczych, DB 100 (mniejszy) oraz LD 100 (większy). W 2004 roku LDV zakupiło od Syndyka Masy Upadłościowej Daewoo Motor Poland projekt samochodu dostawczego LD 100 projektowanego wspólnie w Wielkiej Brytanii, Polsce i Korei oraz wyposażenie techniczne do jego produkcji od upadłego Daewoo Motor Poland. Zakupiony projekt LDV wdrożyło do produkcji seryjnej pod własną marką w 2004 roku. Model ten nosił nazwę LDV Maxus[3].
Przejęcie przez GAZ[edytuj | edytuj kod]
Korporacja zatrudniała około 2000 osób i produkowała około 13 000–20 000 pojazdów rocznie. Od drugiej połowy lat 90. produkcja stopniowo spadała, a przedsiębiorstwo popadło w kłopoty finansowe. Pod koniec 2005 roku LDV zbankrutowało. Przedsiębiorstwo zostało przejęte przez grupę inwestorów, która w połowie 2006 roku sprzedała je rosyjskiemu przedsiębiorstwu GAZ, kontrolowanemu przez Olega Dieripaskę. Od tego czasu produkcja zaczęła stopniowo rosnąć osiągając w 2006 r. – 6990 szt., w 2007 r. – 10 418 sztuk. Przedsiębiorstwo VM Motori, produkujące silniki Diesla dla LDV, zostało wspólnie przejęta przez General Motors i GAZ.
W październiku 2008 roku przedsiębiorstwo First Truck International rozpoczęło oficjalną sprzedaż samochodów dostawczych LDV Maxus w Polsce. Z początkiem lutego 2009 roku została wprowadzona również odmiana 3500 EF z przedłużoną ramą o maksymalnej długości zabudowy 4200 mm i dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 t[4].
Bankructwo[edytuj | edytuj kod]
W kwietniu 2009 roku LDV ogłosiło wniosek o upadłość, a w maju akcje należące do grupy GAZ zostały sprzedane malezyjskiemu przedsiębiorstwu Weststar. Strona rosyjska pomimo sprzedaży brytyjskiej marki zachowała prawo do produkcji modelu LDV Maxus w Rosji i jego sprzedaży na rynku państw należących do WNP. 15 października 2009 roku akcje LDV wykupiło chińskie przedsiębiorstwo ECO Concept, a w 2010 roku ostatecznie chiński SAIC Motor, który rozpoczął w Chinach w 2011 roku produkcję modelu LDV Maxus pod nową marką Maxus jako Maxus V80[5].
Modele samochodów[edytuj | edytuj kod]
Historyczne[edytuj | edytuj kod]
- 200 (1993–1996)
- 400 (1993–1996)
- Pilot (1996–2006)
- Convoy (1996–2006)
- Cub (1998–2001)
- Maxus (2004–2009)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leyland DAF in pounds 8.6m rebound: Management buyout brings a change in fortunes - and name. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
- ↑ LDV to launch own version of Nissan Cargo one-tonne van. [dostęp 2021-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-26)]. (ang.).
- ↑ LDV: Countdown to collapse. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
- ↑ warszawa.naszemiasto.pl: Maxus, czyli nasze LD100 wjeżdża do Polski. [dostęp 2016-09-20]. (pol.).
- ↑ 40ton.net: Po latach do Europy wraca LDV Maxus, niedoszły produkt z Lublina, który teraz produkują Chińczycy. [dostęp 2016-09-20]. (pol.).