L-Glukoza
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C6H12O6 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 180,16 g/mol | ||||||||||||||
| Wygląd | biały proszek[1] | ||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
L-Glukoza – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodanów, enancjomer D-glukozy (jego cząsteczka jest odbiciem lustrzanym powszechniejszej D-glukozy).
L-Glukoza nie występuje naturalnie w organizmach żywych, ale można ją zsyntetyzować w laboratorium. Nie może być fosforylowana przez heksokinazę (pierwszy enzym biorący udział w glikolizie), dlatego nie może być używana przez organizmy do pozyskiwania energii. Z uwagi na fakt, że L-glukoza jest słodka (choć mniej słodka od D-glukozy), może być używana jako niskokaloryczny słodzik[3].
Zdolność katabolizmu L-glukozy wykazano u niektórych bakterii[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c L-(–)-Glucose (nr G5500) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-06-30]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Glukoza, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy [dostęp 2020-06-30] (pol. • ang.).
- ↑ A Natural Way to Stay Sweet, [w:] NASA Spinoff [online] [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-08] (ang.).
- ↑ Tetsu Shimizu, Naoki Takaya, Akira Nakamura, An L-glucose catabolic pathway in Paracoccus species 43P, „Journal of Biological Chemistry”, 287 (48), 2012, s. 40448–40456, DOI: 10.1074/jbc.M112.403055, PMID: 23038265, PMCID: PMC3504760 (ang.).
- ↑ Ken-Ichi Sasajima, Anthony J. Sinskey, Oxidation of L-glucose by a Pseudomonad, „Biochimica et Biophysica Acta”, 571 (1), 1979, s. 120–126, DOI: 10.1016/0005-2744(79)90232-8, PMID: 40609 (ang.).