Kwas nadrenowy
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | HReO4 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory | HOReO3 (w fazie gazowej) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 251,21 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | w fazie stałej: żółtawe kryształy[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pochodne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kwas nadrenowy – nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów tlenowych, zawierający ren na VII stopniu utlenienia. Tworzy sole – nadreniany. Jego bezwodnikiem jest heptatlenek direnu, Re2O7.
W fazie stałej występuje w formie dimeru ze skoordynowanymi dwiema cząsteczkami wody, Re2O7(OH2)2. Struktura ta jest zachowana w stężonych roztworach, podczas gdy w roztworach rozcieńczonych i w fazie gazowej kwas nadrenowy istnieje w formie monomerycznej, HOReO3[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beyer, H.; Glemser, O.; Krebs, B.. Dirhenium Dihydratoheptoxide Re2O7(OH2)2 – New Type of Water Bonding in an Aquoxide. „Angewandte Chemie, International Edition in English”. 7 (4), s. 295-296, 1968. DOI: 10.1002/anie.196802951.
- ↑ a b CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4–48.
- ↑ Frank E. McDonald, Timothy B. Towne, Colleen C. Schultz. Metal-oxo induced syn-oxidative polycyclizations of hydroxypolyenes: Biomimetic synthesis of polycyclic ether natural products. „Pure & Appl. Chern.”. 70 (2), s. 355-358, 1998.