Kwadrat Apologeta

Święty
Kwadrat apologeta
(Kwadratus)
Άγιος Κοδράτος
biskup
Ilustracja
Data śmierci

w II w.

Czczony przez

kościoły chrześcijańskie

Wspomnienie

26 maja

Kwadrat apologeta[1][a], również Kwadrat z Aten[2], lub z łac. Quadratus, Kwadratus gr. Άγιος Κοδράτος (Kodratos, Kodrat) – żyjący najprawdopodobniej w II wieku apologeta, rzekomy biskup Aten lub Ormian[1] i ojciec Kościoła, święty chrześcijański.

Żył w czasach apostolskich i był ich uczniem (auditor apostolorum)[3]. Gdy do Azji Mniejszej, w której mieszkał Kwadrat, przybył cesarz Hadrian, otrzymał on od świętego Apologię, książkę, w której święty bronił wyznawanej przez siebie wiary (stąd przydomek). Jej mały urywek zachował się dzięki Historii kościelnej (IV, 3, 2) Euzebiusza. Miała ona wywrzeć na cesarzu pewne wrażenie i powstrzymać go przed wydaniem nowych zarządzeń proskrypcyjnych przeciw chrześcijanom[4].

Kwadrat prawdopodobnie był biskupem, ale jego siedziba biskupia nie jest znana. Przypuszcza się, że mogły to być Ateny. Niektórzy uważają, że Apologię Kwadrata należy utożsamiać z Listem do Diogneta[1].

Wspomnienie liturgiczne św. Kwadrata w Kościele katolickim obchodzone jest 26 maja[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W literaturze hagiograficznej "apologeta" pisany jest od małej litery; w innej można spotkać od dużej: Kwadrat Apologeta.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kwadrat. Deon.pl. [dostęp 2014-12-05].
  2. St. Quadratus of Athens (Kwadratus z Aten). Catholic Online. [dostęp 2014-12-05]. (ang.).
  3. Wg Kroniki Euzebiusza z Cezarei (Quadratus)
  4. Wg Kroniki Euzebiusza, tamże. W Historii (IV, 9) Euzebiusz przytacza reskrypt Hadriana zabraniający skazywania chrześcijan bez dowodów, na podstawie samego posądzenia. Zarządzenie to nie wykluczało prześladowań za bycie chrześcijaninem, jedynie wprowadzało ograniczenia. Wedle wcześniejszego listu Trajana do Pliniusza Młodszego samo oskarżenie o bycie chrześcijaninem i odmowa złożenia ofiar przez oskarżonego zasługiwało na karę (Christiani ... si deferantur et arguantur puniendi sunt). Por. Pierwsi apologeci greccy s. 35 - 38.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]