Kurzawka (geologia)
Kurzawka (potocznie ruchome piaski) – luźne lub spoiste grunty zachowujące się przy pewnych warunkach (dużym nawodnieniu) w całej swojej masie jak ciecze. Jest to także drobnoziarnisty luźny osad, na przykład piasek lub muł, nasycony wodą pod znacznym ciśnieniem. Kurzawki należą do gruntów o złych parametrach mechanicznych[1].
Podział[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnia się kurzawki:
- właściwe – pylaste, które nie mają tendencji do oddawania wody
- piaszczyste – w których przy zmniejszaniu się prędkości przepływu wody następuje oddzielenie ziaren od wody i stopniowe ich osadzanie.
Słownik hydrogeologiczny wydany przez Ministerstwo Środowiska dzieli kurzawki na:
- właściwe – grunty o kondensacyjno-koagulacyjnych wiązaniach strukturalnych o własnościach tiksotropowych
- pozorne (pseudokurzawka) – grunty luźne i pozbawione plastyczności i spójności rzeczywistej (tzw. grunty dylatantne)[2].
W górnictwie i budownictwie[edytuj | edytuj kod]
Po odsłonięciu podczas prowadzenia robót górniczych kurzawka upłynnia się i zachowuje się jak gęsta ciecz wyciskana pod ciśnieniem wody. Od kurzawki można uwolnić się przez obniżanie poziomu wód gruntowych, wbijanie ścianek szczelnych, elektroosmozę lub zamrażanie gruntu[1].
Kurzawka występuje na terenie Warszawy i stanowiła duży problem przy posadowieniu wysokich budynków oraz podczas budowy metra[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b J. Bażyński, S. Turek: Słownik hydrogeologii i geologii inżynierskiej. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1969, s. 190.
- ↑ Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: Trio, 1997, s. 80. ISBN 83-85660-52-6.
- ↑ Konrad Majszyk: Czy metro zatrzęsie miastem. Rzeczpospolita, 2008-02-21. [dostęp 2015-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-07)]. (pol.).