Księstwo szczecińskie
| 1160–1264 1295–1523 1532–1625 | |||
| |||
 | |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Typ państwa | |||
| Pierwszy książę | |||
| Ostatni książę | |||
| Religia dominująca | |||
Księstwo szczecińskie (niem. (Teil-)Herzogtum Pommern-Stettin; łac. Ducatus Stetinensis) – księstwo feudalne na Pomorzu Tylnym, będące częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Jego stolicą był Szczecin i było rządzone przez dynastię Gryfitów[1]. Istniało w okresie pełnego i późnego średniowiecza od 1160 do 1625 z przerwami w latach 1264–1295 i 1523–1532.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Państwo powstało w 1160, w wyniku podziału księstwa pomorskiego. Jego pierwszym władcą został Bogusław I[1]. W 1264, książę szczeciński, Barnim I, zjednoczył księstwa szczecińskie i dymińskie, odtwarzając księstwo pomorskie[2]. Księstwo szczecińskie zostało znowu stworzone w 1295, w wyniku podziału księstwa pomorskiego[3][4]. W 1478 zostało ono włączone w księstwo pomorskie zjednoczone przez Bogusława X Wielkiego[5]. Księstwo zostało znowu odtworzone 21 października 1532 w wyniku podziału księstwa pomorskiego[6][7]. Istniało do 1625, gdy Bogusław XIV włączył je kolejny raz do zjednoczonego księstwa pomorskiego[8].
Władcy[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze państwo[edytuj | edytuj kod]
- 1160-1187 Bogusław I
- 1187-1202 Bogusław II i Kazimierz II
- 1202-1220 Bogusław II
- 1220-1264 Barnim I
Drugie państwo[edytuj | edytuj kod]
- 1295-1344 Otton I
- 1344-1368 Barnim III Wielki
- 1368-1372 Kazimierz III
- 1372-1404 Świętobor I i Bogusław VII
- 1404-1413 Świętobor I
- 1413-1428 Otton II i Kazimierz V
- 1428-1435 Kazimierz V
- 1435-1451 Joachim Młodszy
- 1451-1464 Otton III
- 1464-1474 Eryk II
- 1474-1478 Bogusław X
Trzecie państwo[edytuj | edytuj kod]
- 1531-1569 Barnim IX Pobożny
- 1569-1600 Jan Fryderyk
- 1600-1603 Barnim X Młodszy
- 1603-1606 Bogusław XIII
- 1606-1618 Filip II
- 1618-1620 Franciszek szczeciński
- 1620-1625 Bogusław XIV
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b B. Dopierała, Polskie losy Pomorza Zachodniego, s. 40, 58-59.
- ↑ Jan Maria Piskorski, Pommern im Wandel der Zeiten, s. 61.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 170.
- ↑ K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 85.
- ↑ Zdzisław Machura, O Księżnych i Książętach znanych z historii miasta Słupska: publikacja wydana z okazji X Jubileuszowego Jarmarku Gryfitów.
- ↑ J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 87.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 431.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, p. 470.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- B. Dopierała, Polskie losy Pomorza Zachodniego, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970.
- Jan Maria Piskorski, Pommern im Wandel der Zeiten, Szczecin, Zamek Książąt Pomorskich, 1999, ISBN 83-906184-8-6.
- E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin, Książnica Pomorska, 2005, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056.
- K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, Szczecin, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00530-8, OCLC 189424372.
- J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, Goleniów–Kielce 2006, ISBN 83-7273-224-8.