Krzysztof Sujka
 Tabliczka z podpisem K. Sujki w Alei Sław Kolarstwa Polskiego w Nałęczowie | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Krzysztof Sujka (ur. 9 października 1955[1] w Pabianicach) – polski kolarz szosowy i torowy, wicemistrz świata w kolarstwie szosowym (1978), olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980).
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Był wychowankiem LZS Pawlikowiczanka. W latach 1973-1975 i 1977-1979 reprezentował barwy Społem Łódź, w czasie służby wojskowej występował w Orle Łódź (1975-1977). Początkowo specjalizował się w wyścigach torowych, przede wszystkim w konkurencji 4000 m na dochodzenie
Kolarstwo torowe[edytuj | edytuj kod]
W 1975 został mistrzem Polski w wyścigu na 4000 m na dochodzenie drużynowo (w barwach Orła Łódź), w tej samej konkurencji indywidualnie został wicemistrzem Polski w 1977 i brązowym medalistą MP w 1976.
W 1976 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, zajmując 5-8. miejsce w wyścigu na 4000 m na dochodzenie drużynowo. W tej samej konkurencji wystąpił także na mistrzostwach świata w 1977, jednak indywidualnie odpadł w 1/8, a drużyna z jego udziałem odpadła w eliminacjach.
Kolarstwo szosowe[edytuj | edytuj kod]
Największy sukces w karierze Krzysztof Sujka osiągnął w 1978 roku, kiedy zdobył srebrny medal w wyścigu ze startu wspólnego amatorów na mistrzostwach świata w Nürburgu. W zawodach tych wyprzedził go tylko Szwajcar Gilbert Glaus, a trzecie miejsce zajął jego rodak Stefan Mutter. Na tych samych mistrzostwach wystąpił także w wyścigu drużynowym, ale po zajęciu 4 miejsca jego drużyna została zdyskwalifikowana za doping. Na kolejnych mistrzostwach świata w 1979 zajął 91 m. w wyścigu indywidualnym ze startu wspólnego, a na igrzyskach w Moskwie (1980) zajął w tej samej konkurencji 22. miejsce w wyścigu ze startu wspólnego.
Wygrał m.in. niemiecki Rheinland-Pfalz Rundfahrt w 1977 roku, francuski Ruban Granitier Breton w 1978 roku, Małopolski Wyścig Górski w 1979. Czterokrotnie startował w Wyścigu Pokoju. W 1978 wygrał etap i klasyfikację górską, a w klasyfikacji końcowej zajął 9. miejsce, w 1979 wygrał dwa etapy i był trzeci w klasyfikacji generalnej, w 1980 wygrał dwa etapy, a w klasyfikacji końcowej zajął 7. miejsce, w 1981 był 16 w klasyfikacji końcowej. W 1977 wygrał dwa etapy Tour de Pologne, w 1978, 1979 i 1981 po jednym etapie tego wyścigu.
W 1978 zajął 5. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogdan Tuszyński, Złota księga kolarstwa polskiego, wyd. Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", Warszawa 1995
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010, wyd. Fundacja Dobrej Książki
- Profil na stronie PKOl. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-22)]. (pol.).
- Profil na cyclingarchives.com (ang.)
- Profil na museociclismo.it. museociclismo.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)]. (wł.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krzysztof Sujka Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2011-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-20)].