Krzysztof Lisowski

Krzysztof Lisowski
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1954
Kraków

Zawód, zajęcie

poeta, krytyk literacki

Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Lisowski (ur. 2 sierpnia 1954 w Krakowie) – polski poeta, krytyk literacki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował literacko w 1972 r. na łamach tygodnika literackiego „Życie Literackie”, a pierwszą książkę – tomik wierszy – „Próba obywatelstwa” wydał w 1975 r. Wiersze Lisowskiego tłumaczone były m.in. na języki: czeski, słowacki, ukraiński, rosyjski, serbsko-chorwacki, węgierski, słoweński, francuski, niemiecki i angielski[1]. Jest laureatem licznych nagród, m.in. Nagrody im. Andrzeja Bursy (1976), Nagrody im. Stanisława Piętaka (1981), Nagrody Miasta Krakowa (1990), Nagroda Krakowska Książka Miesiąca (październik 1999 – za 33 zapewnienia o miłości do świata). Za tom Poematy i wiersze do czytania na głos zdobył Nagrodę Poetycką im. Krystyny i Czesława Bednarczyków 2014 (ex aequo z Łukaszem Nicpanem za tom Do czytającej list)[2] oraz był nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusza 2014[3]. Za tom Zamróz nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz 2017[4]. W 2020 nominowany do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy za tom Zaginiona we śnie[5]. Książka Zaginiona we śnie, z przyznaną Nagrodą Literacką im. ks. Jana Twardowskiego – została uznana za najciekawszy tom poezji wydany w roku 2019.[6] Wydawcą nagrodzonych wierszy jest Biblioteka Kraków. W 2022 został laureatem Nagrody Poetyckiej im. Kazimierza Hoffmana[7] oraz był nominowany do Nagrody Poetyckiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego za tom Wieści dobre i złe[8]. Stypendysta rządu Szwecji na Gotlandii (2000) oraz stypendysta Ministra Kultury RP. Związany zawodowo od 1977 r. z Wydawnictwem Literackim w Krakowie. Wykłada w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Club. Współpracuje z pismami literackimi i kulturalnymi, m.in. Kresy, Nowe Książki, Dekada Literacka, Kraków, Znad Wilii[9] oraz Twórczość.

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Próba obywatelstwa (Wydawnictwo Literackie, 1975)
  • Wiersze (Wydawnictwo Literackie, 1977)
  • Wypożyczalnia i inne wiersze (Wydawnictwo Literackie, 1979)
  • Drzewko szczęścia (Wydawnictwo Literackie, 1980)
  • Pewne kręgi mistyków (Wydawnictwo Literackie, 1982)
  • Wiersze i epitafia (Czytelnik, 1984)
  • Wybór (Wydawnictwo Literackie, 1986 – wybór wierszy)
  • Ciemna dolina (Śląsk, 1986)
  • Wieczorny spacer i inne wiersze (Znak, 1992)
  • Wiersze wybrane (Wydawnictwo Miniatura, 1992)
  • 99 haiku. Inne wiersze (Oficyna Literacka i Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 1993)
  • Piętnaście tysięcy dni (Oficyna Cracovia i Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 1995 – wybór wierszy)
  • Światło lasów (Oficyna Konfraterni Poetów, Kraków 1996)
  • Przechodzenie przez rzekę (Wydawnictwo W.A.B., 1997)
  • 33 zapewnienia o miłości do świata (Wydawnictwo Baran i Suszczyński, 1999)
  • Rzeczy widzialne i niewidzialne (Wydawnictwo Nowy Świat, 2001)
  • Stróża. Wiersze ze światła (Wydawnictwo Literackie, 2002)
  • Feng shui dla bezdomnych (Wydawnictwo Literackie, 2003)
  • Poszukiwacze światła. Seekers of Light (Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie/Gnome, 2004)\
  • Niewiedza (Tlőn&Uqbar, Kraków 2007)
  • Budzik Platona (Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie, Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 2007)
  • Greckie lustro (Wydawnictwo Pogranicze, Sejny 2011)
  • Nicości, znikaj (Instytut Mikołowski, 2011)
  • Czarne notesy (o niekonieczności) (Wydawnictwo FORMA, Szczecin 2012)
  • Poematy i wiersze do czytania na głos (WBPiCAK, Poznań 2013)
  • Zamróz (WBPiCAK, Poznań 2016)
  • Niektóre miejsca na ziemi. Przewodnik wojażera (SPP, Kraków 2017)
  • Zaginiona we śnie (Biblioteka Kraków, Kraków 2019)[10]
  • Domy dni. Antologia osobista (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Kraków 2020)
  • Okręt Odysa płynący przez marzec, Zbigniew Bielawka, Kolorowanki, Kraków 2020, druk: Towarzystwo Słowaków w Polsce, ISBN 978-83-8111-195-9.
  • Wieści dobre i złe, 2021, ISBN 978-83-242-3779-1 (Universitas); ISBN 978-1-927490-26-6 (Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie), ISBN 978-83-242-6583-1 (e-book)[11]
  • Jakiś Odys i inne pisaniny (SPP, Kraków 2022, ISBN 978-83-965473-5-4).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Między nigdzie a wszędzie (o Krzysztofie Lisowskim), [w:] Janusz Drzewucki, Środek ciężkości. Szkice o współczesnej liryce polskiej, Mikołów: Instytut Mikołowski, 2016, ISBN 978-83-65250-20-9.
  2. ↑ Laureaci Nagrody Poetyckiej im. Krystyny i Czesława Bednarczyków | Silesius. silesius.wroclaw.pl. [dostęp 2015-08-05].
  3. ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego – nominowani. www.orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-04].
  4. ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego – nominowani [online], www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2018-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-16] (ang.).
  5. ↑ Wiadomości – Nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy – Kulturalna Warszawa [online], Kultruralna Warszawa [dostęp 2020-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-21] (pol.).
  6. ↑ Krzysztof Lisowski z Nagrodą Literacką im. ks. Jana Twardowskiego [online], Biblioteka Kraków [dostęp 2022-03-24].
  7. ↑ KOS 2022 już za nami. Poznaj laureata, obejrzyj fotogalerię [online], KPCK, 4 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-06] (pol.).
  8. ↑ Nominowano 20 książek do Nagrody Orfeusza [online], instytutksiazki.pl, 12 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-21] (pol.).
  9. ↑ Krzysztof Lisowski, WIERSZE UCZESTNIKÓW XXIV MFP „MAJ NAD WILIĄ, ”Dwór Mariana Zdziechowskiego w Suderwie na Litwie”, „kwartalnik Wilno”, 2 (70), 2017, s. 65.
  10. ↑ Krzysztof Lisowski – Zaginiona we śnie. Biblioteka Kraków [dostęp 2020-07-20].
  11. ↑ Salon Literacki: wieczór autorski Krzysztofa Lisowskiego [online], HappeningNext.com, 6 kwietnia 2022.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Lisowski&oldid=71759585”