Krzysztof Czapla
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Konsul Generalny RP w Benghazi | |
| Okres | od 1995 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Vancouver | |
| Okres | od 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Vancouver | |
| Okres | od 2009 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Chargé d’affaires RP w Syrii | |
| Okres | od kwietnia 2016 |
| Poprzednik | |
Krzysztof Andrzej Czapla[1] (ur. 1956) – polski dyplomata w stopniu ambasadora tytularnego[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Po roku został skierowany na studia w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych. Po jego ukończeniu został wysłany w charakterze stażysty do konsulatu PRL w Benghazi w Libii, po czym rozpoczął pracę w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Po roku pracy, w 1985, został zmuszony do opuszczenia MSZ za odmowę wstąpienia do PZPR[3]. Przez kilka lat pracował poza strukturami rządowymi, był m.in. tłumaczem w firmie Mostostalu Zabrze w Libii[4].
Do MSZ powrócił w 1991 jako ekspert w Departamencie Afryki, Azji, Australii i Oceanii. W 1995 został powołany na Konsula Generalnego RP w Benghazi. W 1998 został koordynatorem w pionie konsularnym centrali MSZ. W 1999 doprowadził do uwolnienia polskich pielęgniarek aresztowanych w Libii pod pretekstem wywołania epidemii wirusem HIV[3]. Od 2001 do 2005 był konsulem generalnym w Vancouver[4]. Następnie pracował w pionach kontrolno-audytorskim i konsularno-polonijnym MSZ. Jako audytor doprowadził do wykrycia licznych nieprawidłowości[3]. Ponownie kierował Konsulatem w Vancouver w latach 2009–2013[5]. Okres ten przypadł na czas organizowanych tam Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2010. Od października 2015 ambasador tytularny. Od kwietnia 2016 do 2021 pełnił funkcję chargé d’affaires RP w reaktywowanej ambasadzie RP w Syrii (rezydując w Bejrucie)[2]. W grudniu 2017 doprowadził do zwolnienia z syryjskiego więzienia dziennikarza Witolda Repetowicza[6]. W 2021 przeszedł na emeryturę.
Zna języki: angielski, arabski i rosyjski[4].
Żona Anna, córka Edyta[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Diplomatic, Consular & Other Representatives in Canada [online], qspace.library.queensu.ca, maj 2010, s. 107 [dostęp 2019-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-19] (ang.).
- ↑ a b Struktura i personel [online], bejrut.msz.gov.pl, 6 kwietnia 2017 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-06].
- ↑ a b c Wojciech Lorenz, Nieznany sukces naszej dyplomacji [online], rp.pl, 20 kwietnia 2009 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-19].
- ↑ a b c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Łączności z Polakami za Granicą /nr 35/ [online], orka.sejm.gov.pl, 2 kwietnia 2009 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-09].
- ↑ Interpelacja nr 14329 - tekst [online], sejm.gov.pl, 8 lutego 2013 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-19].
- ↑ "Do Rzeczy": Witold Repetowicz o swoim uwięzieniu w Syrii [online], Onet Wiadomości, 8 stycznia 2018 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-19].