Krzysztof Benyskiewicz

Krzysztof Benyskiewicz (ur. 1959 r. w Zielonej Górze) – polski malarz, grafik, bibliotekarz, historyk, specjalizujący się w historii średniowiecznej; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Zielonogórskim^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1959 roku jako syn Joachima Benyskiewicza w Zielonej Górze, z którą związał całe swoje życie prywatne i zawodowe. Ukończył tu kolejno szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. W latach 1978-1982 studiował historię na zielonogórskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego, uzyskując tytuł zawodowy magistra^[2].

Po ukończeniu studiów podjął pracę jako bibliotekarz w Bibliotece Głównej WSP w Zielonej Górze (od 2001 roku Biblioteka Uniwersytecka), gdzie obecnie pracuje do dnia dzisiejszego w Sekcji Starodruków i Zbiorów XIX-wiecznych, wchodzącej w skład Oddziału Zbiorów Specjalnych^[3]. W latach 90. XX wieku zatrudnił się na drugim etacie w macierzystym w Zakładzie Historii Średniowiecznej w Instytucie Historii jako asystent, jednocześnie podejmując studia doktoranckie^[4]. W 1999 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Ród Jeleni Niałków z Kłębowa i jego rola w procesie jednoczenia państwa polskiego na przełomie XIII i XIV wieku, której promotorem był prof. Wojciech Peltz^[5]. Wraz z nowym tytułem awansował na stanowisko adiunkta na zielonogórskiej uczelni - od 2001 roku Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 2011 roku Rada Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Zielonogórskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia polski i powszechna średniowiecza na podstawie rozprawy Książę polski Władysław I Herman 1079-1102^[6]. W tym samym roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego^[1].

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego^[7]. Oprócz działalności naukowo-dydaktycznej od wczesnych lat młodości zajmował się malarstwem olejnym, grafiką i rysunkiem. Jego pierwsza publiczna prezentacja malarstwa miała miejsce w 1985 roku w warszawskiej galerii na Ursynowie, a kilka lat później Muzeum Ziemi Lubuskiej pokazało jego obrazy w formie indywidualnej wystawy^[2].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania naukowe Krzysztofa Benyskiewicza koncentrują się wokół problematyki związanej z szeroką pojętą historią średniowiecza, ze szczególnym uwzględnieniem historii politycznej Polski, panowaniem Władysława Hermana, nauk pomocniczych historii, a przede wszystkim genealogią, heraldyką oraz sfragistyką i historią regionalną^[7]. Do jej najważniejszych prac należą^[8]:

• Ród Jeleni Niałków z Kębłowa i jego rola w procesie jednoczenia państwa polskiego na przełomie XIII i XIV wieku, Poznań-Wrocław 2002.
• Mieszko Bolesławowic 1069-1089. Źródła i tradycja historiograficzna, Kraków 2005.
• Księga ławnicza Nowego Kramska 1572-1782. Edycja źródłowa, Zielona Góra 2008.
• W kręgu Bolesława Szczodrego i Władysława Hermana : Piastowie w małżeństwie, polityce i intrydze, Wrocław 2010.
• Książę Polski Władysław Herman 1079-1102, Zielona Góra 2010.
• Władysław Herman. Książę Polski 1079-1102, Kraków 2014.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Dr hab. Krzysztof Benyskiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-01-12] .^{[martwy link]}
• Biografia na stronie Instytutu Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego. ih.uz.zgora.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-05)].