Krzyżowniki (Poznań)

Krzyżowniki
	część Poznania
	; Ulica Pasłęcka, zabudowa z początku XXI w.
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miasto	Poznań
Dzielnica	Osiedle Krzyżowniki-Smochowice
W granicach Poznania	1 stycznia 1951
	Położenie na mapie Poznania Krzyżowniki
	Położenie na mapie Polski Krzyżowniki
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Krzyżowniki
	52°25′55″N 16°49′19″E/52,431944 16,821944
	Multimedia w Wikimedia Commons

Krzyżowniki – część Poznania, w zachodnim obszarze miasta, na osiedlu Krzyżowniki-Smochowice, która jest dawną podpoznańska wsią występującą już w dokumentach z XIV wieku^[2].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa świadczy o pierwotnej przynależności osady do zakonu Joannitów. Krzyżownik lub krzyżewnik, to członek zakonu mieczowego. Zapisy nazwy przedstawiały się następująco: Crziszewniky (1388), Krziszefniki (1396), Krzizewniki (1400), Krzizewnice (1404), Krzischewniky (1430), Krzyzewnyky (1508), Krzyżowniki (1628)^[3].

Położenie i charakter[edytuj | edytuj kod]

Leży w zachodniej części Poznania blisko drogi krajowej nr 92 (dawna DK2) na Świecko) w kierunku Pniew. Krzyżowniki praktycznie w całości są terenem o zabudowie jednorodzinnej w sąsiedztwie lasu i jezior. Krzyżowniki bywają mylone ze Smochowicami. Krzyżowniki wraz ze Smochowicami tworzą osiedle - Krzyżowniki-Smochowice.

W Krzyżownikach swój koniec ma szlak turystyczny Golęcin - Krzyżowniki

Wieś duchowna Krzyżewniki, własność komandorii joannitów w Poznaniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego^[4].

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

W Krzyżownikach znajduje się Szkoła Podstawowa nr 57 im. Józefa Kostrzewskiego, Przedszkole, Urząd Pocztowy, Kościół pw. Imienia Maryi, oraz Cmentarz Parafialny. Kamień węgielny pod Kościół Parafialny został poświęcony 3 listopada 1933 roku, erygacja parafii miała miejsce 5 sierpnia 1934 roku^[5]. W latach 70. kościół został gruntownie przebudowany. W 2013 roku udostępniony został do zwiedzania prezydencki schron przeciwatomowy. Ten obiekt muzealny należący do Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości wybudowany został w latach 60. XX wieku i objęty był tajemnicą aż do 2000 roku.

W okolicy znajdują się także obiekty rekreacyjno-sportowe, a niedaleko znajdują się las oraz jeziora w tym Kierskie i Strzeszyńskie.

Przy ul. Słupskiej istniał dawniej cmentarz choleryczny z około 1831.

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat 60. XX wieku w glinianej ścianie stodoły przy ul. Słupskiej (pętla autobusowa) żył rzadki w Poznaniu owad - porobnica murarka (Anthophora plagiata)^[6].

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

autobusy MPK Poznań

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dz.U. 1950 nr 48 poz. 436
↑ EdwardE. Nawrot EdwardE., „Dzieje Kiekrza i okolic”, 2000 .
↑ Bogdan Walczak, Co mówią nazwy?, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013, s.66, ISSN 0137-3552
↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 248.
↑ Kalendarz informator parafialny na rok pański 1938
↑ praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.301

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Strona Osiedla Krzyżowniki-Smochowice

[1] Dz.U. 1950 nr 48 poz. 436

[2] EdwardE. Nawrot EdwardE., „Dzieje Kiekrza i okolic”, 2000 .

[3] Bogdan Walczak, Co mówią nazwy?, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013, s.66, ISSN 0137-3552

[4] Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 248.

[5] Kalendarz informator parafialny na rok pański 1938

[6] raca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.301

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]