Krzyż Ogniowy (Węgry)

Krzyż Ogniowy
Tűzkereszt
Awers
Awers I Klasy
Baretka
Baretka I Klasy
Baretka
Baretka II Klasy
Baretka
Baretka III Klasy
Baretka
Baretka (bez oznaki stopnia)
Baretka
Baretka nadania pośmiertnego
Ustanowiono

1941

Wycofano

1946

Krzyż Ogniowy (węg. Tűzkereszt) – odznaczenie cywilne z czasów regencji Królestwa Węgier, nadawane w latach 1941–1946 za uczestnictwo w II wojnie światowej, nawiązujące do dawnych austro-węgierskich Krzyża Wojskowego Karola i Medalu Rannych. Przeznaczony był wyłącznie dla obywateli węgierskich, nie mogli go otrzymać Żydzi.

Podzielony był na trzy klasy/stopnie (fokozata):

  • I Klasa – z wieńcem laurowym wokół środkowego medalionu i mieczami pomiędzy ramionami,
  • II Klasa – z posrebrzonym wieńcem laurowym jak wyżej,
  • III Klasa – sam krzyż kawalerski na wstążce.

I Klasę (bojową) otrzymywali żołnierze za 12 tygodni na linii frontu, cywile walczący z bronią w ręku, a także jeden najbliższy krewny osoby poległej na polu walki.

II Klasa (wojskowa) przeznaczona była dla żołnierzy, którzy przesłużyli 6 miesięcy na wrogim terytorium, ale nie byli zaangażowani w bezpośrednią walkę z nieprzyjacielem, osoby cywilne pracujące dla armii na terytorium wroga, a także jeden najbliższy krewny osoby zmarłej podczas służby.

III Klasą (cywilną) wynagradzano osoby cywilne i wojskowych wspierających działania wojenne z głębi kraju, żołnierzy tam zmobilizowanych, a także cywili zranionych tam bronią nieprzyjaciela (najrzadziej przyznawana klasa).

Krzyż ten przyznawany był na wstążce identycznej jak bojowa wersja Medalu Pamiątkowego za I Wojnę Światową, tj. białej w zielone prążki, z dwoma połączonymi paskami (czyli biało-czerwoną krawędzią). W przypadku nadania pośmiertnego wstążka była czarna.

Odniesione rany oznaczano na wstążce za pomocą wąskich, niklowych, poziomych listewek o grubości 3 mm (albo pionowych listewek na baretkach). Jeśli ran było 5 lub więcej to do wstążki mocowano nieco szerszą złoconą listewkę o grubości 5 mm z liczbą odniesionych ran. Inwalidzi wojenni otrzymywali dodatkową, pozłacaną oznakę mocowaną do listewki z ukoronowanym monogramem „HR” (hadirokkantinwalida wojenny).

Rok nadania oznaczano na dolnym ramieniu krzyża na rewersie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]