Krystyna Pieradzka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk historycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Krystyna Maria Pieradzka (ur. 29 lipca 1908 w Krakowie, zm. 21 stycznia 1986 tamże) – polska historyk, mediewista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwentka historii i romanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktorat obroniła w 1932 u Jana Dąbrowskiego. W 1935 rozpoczęła pracę w Katedrze Historii Średniowiecznej UJ. W czasie II wojny światowej w AK. W 1945 powróciła na Uniwersytet, później kierowała Zakładem Historii Powszechnej Średniowiecza. W pracy naukowej zajmowała się dziejami Krakowa XIII–XVI wieku oraz dziejami Śląska i Łużyc. Habilitacja w 1945. Profesor nadzwyczajny od 1972 roku. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim kwatera D płn.[1].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Na szlakach Łemkowszczyzny wyd. 1939, ponowne 1990 i 2009
- Kaźko Szczeciński (1345-1377) na tle polityki pomorskiej Kazimierza Wielkiego, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Szkolnych 1947.
- Bitwa pod Legnicą (1241), Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1948.
- Uwagi o bartnictwie na Łużycach, Kraków: Studium Słowiańskie Uniwersytetu Jagiellońskiego 1949.
- Walki Słowian na Bałtyku w X-XII wieku, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1953.
- Związki Długosza z Krakowem, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1975
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 218, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Wyrozumski, Pieradzka Krystyna [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 403.