Krystyna Czuba
| Data i miejsce urodzenia | 1937 |
|---|---|
| Senator IV kadencji | |
| Okres | od 20 października 1997 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 | |
Krystyna Bożena Czuba (ur. 1937 w Piotrkowie Trybunalskim[1]) – polska polityk, nauczyciel akademicki, profesor nauk teologicznych, medioznawca, publicystka, senator IV kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwentka geografii na Uniwersytecie Łódzkim, na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie uzyskała stopień naukowy doktora, a w 2004 na UKSW stopień naukowy doktora habilitowanego nauk teologicznych. W 2009 otrzymała tytuł naukowy profesora[2]. Kierowała Katedrą Pedagogiki Mediów na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wykłada na tej uczelni (od 1995) i w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu[3], gdzie także zasiadła w radzie naukowej[4]. Wcześniej była wykładowczynią m.in. Gdańskiego Instytutu Teologicznego.
W 1993 pełniła funkcję rzecznika prasowego i doradcy ministra edukacji narodowej. Należała do zespołu programowego Akcji Wyborczej Solidarność. W czasie przygotowań do referendum konstytucyjnego w 1997 opracowała broszurę Projekt nowej konstytucji przeciw Polsce, ku dechrystianizacji i rozbiorowi Polski, w której głosiła tezy, iż proponowany projekt odrzuca cywilizację łacińską i opiera się o zasady cywilizacji bizantyjsko-turańskiej, promuje ateizm, pozwoli na odbieranie dzieci rodzicom, doprowadzi do zadłużenia i upadku gospodarki[5]. Później była senatorem IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, wybranym w województwie łomżyńskim[1]. W kwietniu 2001 przystąpiła do Przymierza Prawicy[6] i w tym samym roku bez powodzenia ubiegała się o reelekcję z ramienia Bloku Senat 2001 (z rekomendacji PiS[7]). Od 2005 do 2007 pełniła funkcję doradcy prezesa Rady Ministrów, Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego.
Od 2006 do 2010 zasiadała w radzie programowej TVP Polonia. Blisko współpracuje z Radiem Maryja. Publikuje m.in. w „Naszym Dzienniku” i „Mojej Rodzinie”.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2009, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej i społecznej, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Ojczyzna w nauczaniu Jana Pawła II, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1990.
- Są takie kobiety, Soli Deo, Warszawa 1995, ISBN 83-903359-6-4.
- Media i władza, Ad Astra, Warszawa 1995, ISBN 83-901684-5-6.
- Spróbuj pomyśleć, Soli Deo, Warszawa 1997, ISBN 83-905518-8-8.
- Idea Europy kultur w nauczaniu Jana Pawła II, Soli Deo, Warszawa 2003, ISBN 83-88202-20-0.
- Katolickie podstawy etyki dziennikarskiej, Wyd. Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej, Toruń 2007, ISBN 978-83-89124-24-1.
- Służyć to dzielić się nadzieją. Polski zakonnik w armii amerykańskiej, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7257-348-3.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Biogram na stronie Senatu (IV kadencja). [dostęp 2023-05-10].
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 20, poz. 245
- ↑ Profesorowie wykładający w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. wsksim.edu.pl. [dostęp 2013-12-30].
- ↑ Rada naukowa. wsksim.edu.pl. [dostęp 2013-12-30].
- ↑ Krzysztof Burnetko, Grzegorz Press. Jako to z konstytucją było. „Polityka”. 21, s. 36–38, 26 maja 2007. [dostęp 2012-04-07].
- ↑ Krystyna Czuba członkiem Przymierza Prawicy. wp.pl, 26 kwietnia 2001. [dostęp 2013-09-14].
- ↑ 98 czasowo bezpartyjnych. rp.pl, 28 lipca 2001. [dostęp 2012-04-07].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 326
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Senatu (IV kadencja). [dostęp 2023-05-10].
- Prof. dr hab. Krystyna Czuba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-07].[martwy link]